Ve insan…
RECAİ ÇEVİK
Ve insan,
günlük yaşamın kavgasında boğulup gider.
X X X
Ve insan,
yalana, talana, hırsızlığa gözünü kapatan insan…
X X X
Onur ve vicdanını beş paraya satan insan…
Korkunun sümüklüböceği…
X X X
Ve insan,
her şeye inanıp el öpen, diz çöken insan…
X X X
Ve insan,
bilmediği, görmediği her şeyi ağzı açık dinleyen insan…
X X X
Ve insan,
kendi derdinde boğulan yalnız insan…
Çaresiz insan…
X X X
Ve insan,
toprağı işleyen, makineleri çalıştıran, teknolojinin askeri, her şeyi var eden insan…
X X X
Ve insan,
bilge insanın önünde saygıyla eğilen insan…
X X X
Ve insan,
Ruhban sınıfının sürüşü kılınan, yönetilen, yönlendirilen, sömürülen insan…
X X X
Ve insan,
Ancak bilge insan ve düşünen insan rehberliğinde refah ve mutluluğa ulaşabilen insan…
X X X
Ve insan,
Bir kez YETER dedi mi,
Her şeyin durduğu insan…
X X X
Ve insan,
kutsal emeğin yaratıcısı insan…
X X X
Ve insan,
Büyük Şair’in sözüyle:
“Onlar ki
Toprakta karınca
Suda balık
Havada kuş kadar çokturlar
Korkak
Cahil
Hakim
Ve çocukturlar…
Ve yaratan ki
Onlardır…