Bizim elde meczup hoş biri vardı
Onu en çok seven densizler yerdi,
Aslında akıllı kendine yardı,
Deli veli oldu murada erdi.
Sokakları ağır ağır gezerken
Durgun bakışlardan artık bezerken
Meczup olduğunu gözle sezerken
Sevdikleri onu beyhude gerdi,
Allah'ım bu nasıl deliydi özden,
Mısralar dizerdi akıllı sözden,
Allah esirgedi nazarlık gözden,
Yakınlara inat gönlünü serdi.
Deli verirmiydi öğüt herkese,
Düşlerdi kalırdı nefes nefese,
Yakından gelecek tatlı bir sese,
Hasret bıraktılar bir büyük ferdi.
Harekete bakıp meczup dediler,
Düşünmeden helal hakkın yediler,
Yiyip yiyip nankör çıktı kediler,
Allahta her şeyi verdikçe verdi.
Kul oldu Selimi en başa döndü.
Yardakçıların kor ateşi söndü,
Onlar yolcu fani dünya bir handı,
Ne namerdi kaldı ne de en merdi.
11.09.2025 Aşık Selimi ( Ömer Kılıç)