Şurada acı çeken bir adam var mı?
VAR.
Şurada gözyaşlarını içine akıtan bir anne var mı?
VAR.
Şurada ağıt yakan bir anne var mı?
VAR.
Şurada işsiz olup da anasının-babasının eline bakan ve yüreği burkulan bir genç var mı?
VAR.
Şurada kentin yalnız sokaklarında yalnız bir evde, yalnız odasında terkedilmiş, insana muhtaç bir yaşlı var mı?
VAR.
Terör ateşinin yaktığı, ocakların söndüğü, yüreği yanan analar, acı içinde kıvranan babalar var mı?
VAR.
Şurada her gün, bir küçük rızk için çırpınan insanlar var mı?
VAR.
Şurada doğal afetlerin, depremin vurduğu, evsiz-aşsız insanlar, geleceği belirsiz çocuklar var mı?
VAR.
Şurada köyünü, toprağını, hayvanlarını terk edip, günlerin açlığını, kentin varoşlarında gidermeye çalışan insanlar var mı?
VAR.
Şurada dinsel, ırksal, mezhepsel ve düşünsel korkular içinde tedirgin olan insanlar var mı?
VAR.
Şurada eğitim-öğretimin çağdışı kılınması ile bilim ve teknikten habersiz kılınan milyonlarca genç var mı?
VAR.
Şurada doğa katliamı ile parsel parsel satılan güzellikleri yoksulluğunda hayvanları yok edilen insancıklar var mı?
VAR.
Şurada ne idüğü belirsiz bir eğitim-öğretim anlayışının aile ve çocukları perişan, çağdışı, ilkel kılma sancısı var mı?
VAR.
Şurada erksizlik ve yönetimsizlik göstergesi, toplumun beslenmesinden, güvenliğinden, eğitim-öğretiminden, günlük yaşamına kadar bir anarşi doğurması gerçeği var mı?
VAR.
Şurada insanlarda YARIN NE OLACAK kuşkusu, sorusu var mı?
VAR.
VE SEN
BU İNSANLARIN ACI ÇIĞLIKLARINI DUYMUYOR GÖRMÜYOR, DİLE GETİRMİYORSUN.
Yuh, senin insanlığına!
