Futbol, dünyada olduğu gibi ülkemizde de çok seviliyor.
Televizyonların spor programlarında zaman zaman Arap spikerlerin ilginç maç anlatımları hepimizi güldürüyor.
Araplar ve İsrailliler, genelde hiç geçinemezler ama her zaman ?hır? çıkaracak değiller ya, bu çekişmelerden kimi zaman da ?espri? çıkıyor.
İşte Musevi cemaatinin İstanbul´da yıllar önce yer alan Arapça, uydurmasyon futbol terimleri!
Gaflet-ül delaliye: Kendi kalesine gol atmak.
İyanet-ül vatan-fir kayme: Maç satmak.
Hakimiyet-ül küre: Top kontrolü.
Akıbet-ül hüzzam: Yenilgi.
Hezimet-ül yarabbi şükür: Şerefli yenilgi.
Şut-ül minare: Degaj.
Zamane-i fuzuliyye: Boşa geçen zaman.
Bişerefiye-i tribün-ül sarih: Açık tribün.
Vaziyet-ül hararet: Karambol.
Şeyh-ül divan-ül küre-i hümayun: Futbol Federasyonu Başkanı.
Ulema-i rezil-i rüsva: Spor yazarı.
İblis-i vesvese: Basın.
Cihad-ül vezir-i azam: Başbakanlık kupası.
Muhafazzar-i kal´a: Kaleci
Veled-i ruzigâr: Forvet
Gariban-ı umumiye: Taraftar
Defterdar-i cihad-ül kürriye: Hakem
Tezahür-ü cümle-i cemaat: Tezahürat
Darbe-i müstehcen: Faul
Taarruz-u aleyküm selâm: Kontratak
Taarruz-u fevkal beşer: Mükemmel atak
Cenaze-i mefta-i küre: Ölü top
Ferman-i kehribar: Sarı kart
Darbe-i mabad: Teknik direktörün kovulması
