Biz insanlar, mükemmel bir şekilde yaratılmış dünyada kusurlu olan tek varlıklarız.Her gün birçok hata yapıyoruz.Bizi kusurlu kılansa hatalarımız değil,bizim için yaratılmış güzelliklerin kıymetini bilmeyişimiz ve onlara sahip çıkmayışımızdır.
Okuduğumda çok üzüldüğüm kestane ağaçlarının kötü sonla biten hikâyesine değinmek istiyorum. Isparta´da kestane ağaçlarıyla ünlü Ayazmana ve yakınındaki Gökçay´da meydana gelen ağaç kesimleri ?yazık? denilerek geçilecek cinsten değil. Zamanın özenle büyüttüğü, toprağın yıllarca beslediği; yağmurun, yapraklarına yeşili ilmek ilmek işlediği en az 400-500 yıllık olan kestane ağaçlarını (içlerinde anıt niteliğinde olan da var)nasıl kestiniz? Dünyayı kendi kazançlarınız için daha ne kadar tüketeceksiniz? Zamanın hiçbir şeyi geri getirmediğini bildiğiniz halde, doğal güzelliklerimize nasıl kıydınız, diye sormadan edemiyorum.
Sizin için çocuklarınız nasıl değerliyse doğanın özenle büyüttüğü çocukları olan ağaçlar da, doğa için o kadar önemli.
Bir anlık kazançlar için, bir ömürlük taptaze havayı heba etmeyin!
