Bir doktor, arkadaşına, sekreterini neden işten kovduğunu şöyle anlatır:
?Geçen hafta 50´nci yaş günümdü ve o sabah, çok beklediğim halde karım da, çocuklarım da doğum günümü kutlamayı unuttular!
Çok mutsuz oldum. Muayenehaneye gittiğimde sekreterim, ?Günaydın doktorcuğum, doğum gününüz kutlu olsun? dedi. En azından birinin hatırlıyor olması beni mutlu etmişti.
Öğle vakti sekreterim kapıya vurdu ve ?Bugün sizin doğum gününüz. Hazır hasta randevusu da yokken haydi yemeğe çıkalım. Sadece siz ve ben? diyerek beni davet etti. Bütün gün duyduğum en güzel şey buydu. Yemeğe çıktık. Yedik, içtik, sohbet ettik ve yemekten sonsuz bir zevk aldık. Muayenehaneye dönerken sekreterim, gözlerimin içine bakarak, ?Benim eve gidelim, size bir kahve yapayım? dedi. ?Hay hay? dedim, evine gittik.
Sekreterim, ?Doktorcuğum, izninizle yatak odasına geçip üzerime daha rahat bir şeyler giyeyim? dedi. Ona heyecanla izin verdim. Yatak odasına gitti. 5 dakika sonra yatak odasından çıktığında elinde kocaman bir pasta taşıyordu. Arkasından karım ve çocuklarım geliyordu. Hepsi de, ?İyi ki doğdun? şarkısını söylüyorlardı.
Ve ben, salonun ortasındaki koltukta, anadan doğma, çırılçıplak oturuyordum.