Son dönemde hem dünyada hem de ülkemizde yaşananları herkes gibi ben de aklımın yettiğince anlamlandırmaya çalışıyorum. Umudumu kaybetmek istemiyorum.
Bir taraftan da kaygılanmadan edemiyorum. Sorgulamaya, irdelemeye çalışıyorum. Bir öngörüde de bulunmakta zorlanıyorum açıkçası. Sihirbazlık gösterisi izler gibiyim.
Gerçeklerden ve insani değerlerden uzak Cambaza bak cambaza! Sanki yaşananlardan ya da yaşatılanlardan tam anlamıyla uzak birer illüzyon Türkçesiyle “göz bağı, yanılsama…” Gözlerimiz kapalı, körebe oynar gibiyiz. Sürekli bir yerlere savuruyorlar, ya da savruluyoruz. Yoksa halüsinasyon (varsanı) mu görüyoruz ne? Bir hastalık hali…
Gerçeklerle bağdaşmayan, sunulanı olduğu gibi aldığımız, irdeleyemediğimiz, sorgulamadığımız…Başka bir anlatımla her birimiz birer hipnoz(uyku) vakasıyız sanki. Telkin ve komut almaya oldukça açık…
Bu duruma nasıl geldik derseniz, vereceğim yanıt, “Söylenmeyen ya da söylenemeyen sözler” olur.
Bu da nihayetinde duygu durum bozukluğuna sebebiyet verir. Yaşadıklarımız tam anlamıyla bu olsa gerek.
Evet, dünyanın sihirbazlarına ihtiyacı, şapkadan tavşan, kuş, gül çıkaranlarına, kan, gözyaşı, sefalet değil…
Uyanıp haydi bir el atalım. Her birimizin şapkadan güzellikler çıkaran birer sihirbaz olmamız dileğiyle…
