Toplum koca bir çınar ağacı gibidir.
Bin yıllık bir çınar ağacı.
Bu çınar ağacını besleyen, büyüten, yüz yıllarca yaşamasını sağlayan özsu da o toplumun kültürüdür.
Kültür olmazsa toplum ağacı yaşayamaz.
Nedir kültür dediğimiz ?
Bir toplumu var eden, yaşatan, bilinçli ruhları besleyen - süsleyen, insanları birbirine bağlayan, insanların ürettiği değerlerdir.
Nedir bu değerler ?
Resimdir, edebiyattır, edebiyatın her dalıdır, şarkılardır, türkülerdir, müziktir, heykeldir, karikatürdür, folklordur, gelenek - görenektir, tiyatrodur, Hacivat´tır ? Karagöz´dür...
Bu kültür dallarından birinin - bir tanesinin yokluğu, yoksunluğu kültür ağacının özsuyundan mahrum kalmıştır ki, kültür ağacı yavaş yavaş ölür. Toplum yaşama sevincini yitirir.
Kültür ağacının ışığından, çeşitliliğinden, düşünce seyranından, hayat öpücüğünden mahrum kalan toplum, hayata sarılma sevincini ve yaratıcılığını kaybeder.
Kültür ağacının ölümü ile birlikte toplum da yavaş yavaş ölür.
Dinsel ve ırksal dogmatizmin (kör inancın) tekliğine, sığlığına dalmış bir toplum, yönlendirilmiş bir toplum, kültürden gün be gün uzaklaşır, uzaklaştırılır.
Kültür yaşam ve düşünce zenginliğidir.
Bu zenginlikten mahrum bıraktırılan toplum, ilkellik ve zavallılık bataklığında boğulur. Ellerini de kültürden faydalanarak yükselen ileri ve çağdaş ülkelere uzatır, kurtulmak için. Ve korkunç bedeller öder.
Kültür bilgi toplumudur.
Ve bilgi, çağdaş toplumların yaşam kılavuzu, varsıllık pusulasıdır.