Telefonum çalıyor, karşımda Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Öğretim Görevlisi Ulaş Töre Sivrioğlu.
Bandırma Müzesi´nde, müdire İlhame Öztürk´ün, kendilerine olumsuz yaklaşımlarını anlatıyor. ?Yazabilir miyim?? diye soruyorum. ?Zaten yazmanız için sizi arıyorum? diyor.
İşte, Sivrioğlu´nun ağzından, müzede yaşadıkları:
?Belediyede görevli Zerrin Hanım ile birlikte, tarihi yapıtlar üzerinde yapacağımız bir araştırma için müzeye gittik. Müzenin dışındaki açık alanda resim çekiyorduk ki, müze müdiresi İlhame Öztürk, yanımıza gelerek, telaşla, sert bir ses tonuyla, burada fotoğraf çekmemizin yasak olduğunu, buna uymazsak yasal yollara başvuracağını söyledi. Kendisine, müzede görevli arkeologlardan Tülin Hanım´dan izin aldığımızı söylediğimde, ?Tülin Hanım da kim oluyor da izin veriyor? Buranın müdürü benim!´ yanıtını aldım. Ülkemizin hemen hemen tüm kentlerindeki müzelerde, açık alanlarda rahatça fotoğraf çekebilirsiniz. Müze içinde de eğer o eserler zarar görmeyecekse izin verilir. Bunları müdire hanıma anlattığımızda da umursamayarak, kendi kafasındaki yasağı uygulamayı sürdürdü ve açık alanda fotoğraf çekmemize izin vermedi. Bir müzede, böylesine yasakçı bir zihniyet olabilir mi??
Bandırma Müzesi ve yıllık ziyaretçi sayısını bile vermekten korkarak, ?Ne yapayım?? diye genel müdürlüğüne soran müdire hanım İlhame Öztürk ile ilgili olarak daha önce de çeşitli yazılar kaleme almış ve ?Heyecanını yitirmiş, ürkek, her şeye kuşkuyla yaklaşan yöneticilerle bu müzenin ziyaretçi sayısını artırmasına olanak yok. Bu anlayışla Bandırma´daki binlerce kişinin, ilçelerinde müze olduğunu bile bilmemesine şaşmıyorum? demiştim.
Olmuyor, İlhame Hanım, olmuyor.
Bu yasakçı anlayışla Bandırma Müzesi´ne yazık ediyorsunuz! Ya emekli olun, ya da bu anlayıştan vazgeçerek, Bandırma Müzesi´ni Bandırma ile bütünleştirmek için biraz çaba harcayın!
