Dün...
Sana, çok ihtiyacım vardı öğretmenim...
Çocuktum
Okumayı yazmayı öğrettin,
Düşünmeyi....Konuşmayı,
Gülmeyi...Ağlamayı,
Büyümeyi öğrettin....
İnsanı sevmeyi, saygıyı,
ATATÜRK´ü....
Yurtta sulh,
Cihanda barışı öğrettin.....
Bugün....
Sana daha çok ihtiyacım var öğretmenim....
Büyüdüm...
Bana öğrettiklerini,
Geliştirip yüceltip,
Muasır medeniyetler seviyesine çıkarmalıyım....
Öğretmenim....
Sakın ellerimi bırakma....
Daha çok çalışmalıyım....
Şimdi, yeniden başlıyorum büyümeye...
Durmaya hakkım yok, daha çok koşmalıyım....
Yarın mı ?....
Asıl yarın ihtiyacım var sana öğretmenim...
Güneşi karartmaya başladılar....
Öğrettiğin her şeye saldırıyorlar her gün....
Sakın vazgeçme, sakın bırakma ellerimi...
Sen olmazsan başaramam,
Bu, Ata´sını ,vatanını unutmuş zavallılarla uğraşamam...
Pes etmek, yorulmak, yılmak yok öğretmenim....
Öyle öğrettin bana, öyle bellettin....
Varsın karartsınlar Güneş´i , sen varsın öğretmenim....
Sen doğ kara gölgelerin üzerine, ismin onlara kabus olsun....
Bugün senin günün, iyi ki varsın....
GÜNÜN KUTLU OLSUN....
AHMET BATU
Bütün öğretmenlerimizin önünde saygıyla eğiliyor, ülkeyi taşıdıkları yorgun ellerinden öpüyorum....