Beş bin yıl önceye gidelim.
Medeniyetlerin beşiğidir Mezopotamya.
Sümer uygarlığı burada gelişti.
Gılgamış buralardan geçti.
Sazlıklar, mandalar, su kuşları ile dünyanın en eski, en büyülü köşesi burası…
İncil’e göre cennet bahçeleri… Bataklıklar, sular…
Su tanrısı enki bu toprakları kutsadı. Suyun koruyucusuydu. Bilgeliğin tanrısıydı. İnsan ırkını yaratmıştı. Toprakları verimliydi.
İlk yazı burada yazıldı. İlk tarım, ilk okul…
Bir söylenceye göre lanetli topraklardır. Bu bölgede mutluluk insana uzaktır. Akadlar bu bölgeye ölüm çemberi demişlerdir. Bu bölge tarih boyunca en sert yaşam koşullarına ev sahipliği yapmıştır.
Babiller, Asurlular, Sümerler, Akadlar, Lidyalılar, Hititler… Sonsuza dek yaşayacak uygarlıklar…
Yazıya büyük önem verirlerdi. Yazının bulunuşundan sonra, yazı günlük hayatta önemli bir yere gelmişti ve yazıcılar gün içinde yaptıkları birçok şeyi kayıt altına alıyordu.
Fırat ve Dicle… İki nehir arasındaki bölge demektir antik yunan dilinde. Nehirler arası da denirdi. Irmakların ortasındaki ülke de…
İran’ın güneybatısı, Türkiye’nin güneydoğusu, Suriye'nin kuzeydoğusu ve Irak'ın büyük bir kısmı…
En eski yerlileri Süryaniler ve Keldanilerdir.
Su Sümerce söylentisiyle mu demektir.
İlk yazı bu topraklarda yazıldı. Dicle ve Fırat’ın kıyısında…
İlk tanrısal uyarı tufandı: Gılgamış’a söylendi.
İlk tohumu bu iki nehir verdi. Fırat Ve Dicle… İlk tohum toprağa bu topraklarda verildi.
İlk harfler kil tablete bu topraklarda yazıldı.
Heykel, resim, müzik, edebiyat, tiyatro…
İlk oyuncaklar burada ortaya çıktı.
Sümerlerden kalma bir kil tabletinde şöyle yazıyordu,
Güneş, Mezopotamya’dan doğdu, Mezopotamya’dan batacaktır…
