Kâmil Efendi, at bakıcısıdır. Bir cuma günü camiye gelir. Bakar ki, hiç kimse yok! Vaaza hazırlanan hoca, cemaat olmadığını görünce, Kâmil Efendi´ye sorar:
?Senden başka kimse yok. Ne dersin, vaaz edeyim mi, yoksa etmeyeyim mi??
Kâmil Efendi, ?Ben seyisim, bu işlerden anlamam. Benim yirmi atım var. Hepsi kaçıp gitse, biri kalsa, onu ihmal etmem, yine bakarım? der.
Bunun üzerine hoca, uzun uzun vaaz eder. Namaz sonrası, Kâmil Efendi´ye sorar:
?Nasıl, vaazımı beğendin mi??
Kâmil Efendi, şöyle yanıtlar:
?Ben seyisim, vaazdan anlamam. Ancak ben, yirmi atın suyunu ve yemini bir ata verip onu çatlatmam!?
