Recai ÇEVİK

Tarih: 15.11.2015 22:48

İn Momentum İnfini

Facebook Twitter Linked-in

Bugün dünü terk etmediysem, kendimden utanırım.

Yarın yeni bir "ben" olmalıyım.

Olamazsam, vay başıma gelenlere!

Bir başkası olmak ve o bir başkasının ben olmasından ürkerim. Kimse ben, ben de kimse olmasın.

Ben ben olmalıyım.

Sen de sen.

X    X    X

KOYUN OLMA, HEP BİR ÇOBANIN ve HEP BİR KURDUN OLUR.

X    X    X

Kendi rızkını çıkar.

Onurun seni dik kılar

Eğilmezsin.

X    X    X

Serçelerin çırpınışı.

Yağmurun sesi.

Sabahın alacakaranlığının sessizliğinde, cama vuran, yağmur sesiyle uyanacaksın. Sabahın çıplak sessizliğinde güneşi özleyeceksin. O, tepelerin ardından doğumdadır. Onun sıcaklığına sarınacaksın. Ve baharın doğuşunu hissedeceksin bademin çiçeklerinde. Hayata sarınacaksın. Sonsuz dönüşümün var oluşunda sessizce secde edeceksin.

Tanrım...

X    X    X

Yaşamak.

Ne büyük istek.

Sürünerek, alçalarak, büyüklenerek, onurlu, onursuz, dik, eğik, korku dolu ve yürekli, dilenerek, aç, varsıl... Ne olursa olsun, yaşamak. Hiç bir insan bu tutsaklıktan kurtulamaz: Yaşamak.

X    X    X

Korkuya sarılma.

Korkunun içinde küçülür, eğilir, kaybolursun.

Korkunun saltanatı da ancak korku ile beslenir.

Sonsuz var olan, korkunun saltanatı değil, sevginin saltanatıdır.

İnsan, sevginin adı...

X    X    X

İnsan aklını tel örgüler arasına alıp, duvar ardına tıkıp, meydanlarda yakıp, çarmıha gerip durdurmak, susturmak, yok etmek isteyene şaşarım.

Zavallı.

İnsan aklı mağlup edilemez.

İN MOMENTUM İNFİNİ. 

/resimler/2015-11/15/2249399329519.jpg


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —