DEVAM*
Hüseyin bey “On başım yarın saat kaçta köyden hareket edeceksiniz?”
Onbaşı “Öğlene doğru yola çıkmamız lazım”
O halde yarın namazla kalkar sizin için koyunlarımdan iki tanesini keserim. Firuze hanımda etlerden size kavurma yapar. Dün iki haftalık lavaş yapmıştık. Onları koyarız. Firuze hanım lafa atıldı. Yanına bir tuluk (Koyun derisine basılan beyaz peynir) peynir ve bir kazan sarı (sade) yağ var onları da koyarız yanınıza. Birde geçen sene bizim eşeğin yavrusu oldu büyüdü maşallah o bize seneye yaz yeter.
Eşeye ihtiyacınız olur, biz eşyaları ona yükler getiririz inşallah öğlene kadar caminin önüne. Kapının önündeki bu kısa sohbetten sonra, askerler Allaha ısmarladık değip caminin yolunu tuttular. Dışarıdaki kar durmuş hava kendini ayaza bırakmıştı. Askerler karlara bata çıka yürüyerek köyün camisine geldiler. Bütün bir manga caminin avlusunda tenekelerde ateş yakıp onbaşı ve iki asker arkadaşlarının gelmesini bekliyorlardı. Cami avlusuna gelen onbaşı ve iki askere selam veren diğer askerler hep birlikte caminin içine girdiler.
Cami imamı, muhtar, köyün ileri gelenleriyle birlikte yatsı namazını kıldılar. Muhtar yanında getirdiği defteri çıkartıp askerlerle birlikte evlerden alacaklarını tek tek yazıp imza altına aldılar. Camiden yavaş yavaş herkes evlerine döndü. Onbaşı ayağa kalktı bir askeri seçip caminin önünde nöbet tutmasını söyledi. Diğer bir asker caminin önündeki sundurmadan odunları getirip sobayı harladı.
Bir manga asker sırt sırta, koyun koyuna verip uyudular. Sabah ezanına on dakika kala cami imamımın gelmesiyle kalktılar. Sabahın ilk ışıklarıyla bütün köy halkı dün akşamdan askerlere vereceklerini özenle hazırlayıp, caminin avlusuna getirdiler. Kadınlar sabah kahvaltısı için sıcak süt, bal, tereyağından oluşan kahvaltılıkları caminin önündeki sundurmaya kurdukları masalara koyup askerleri davet ettiler.
Kahvaltılar yapıldı. Öğlene kadar köylülerin biri gidip biri geldi. Hüseyin ve Firuze iki koyunu kesip kavurma yapmış büyük kazanlara doldurup eşeklerinin yularının bir yanına zor da olsa sıkıştırıp iple bağlamışlardı. Diğer tarafına lavaşlar, peynirler, tereyağlarını koyup caminin avlusuna geldiler. Onbaşı ile selamlaştılar. Hüseyin benimde iki oğlum Kafkas cephesinde askerler. Birinin adını adı Muzaffer diğerinin ki Gazanfer’dir. Belki görürseniz onlara çok selam söyleyin. Gerçi yüz bin askerin içinde nasıl göreceksiniz. Onbaşı başını sallayarak inşallah değip Hüseyin beye sarıldı…
