Fırsat buldukça insanın kafasını dinlemesi kadar güzel hiçbir şey yok!
Zaman zaman gazetelere ve internet sitelerine yazdığım Erdek haberlerini gören dostlar, Erdek´e yerleştiğimi sanıyor. Yok, yok! Erdek´e yerleşmedim. Yaz aylarında daha çok kalıyorum, Erdek´teki yazlığımızda? Ancak kışın, Bandırma´dayım, Balıkesir´deyim, Balıkesir´in çeşitli ilçelerindeyim. Ama yine de fırsat buldukça birkaç saatliğine kendimi atıyorum, Erdek´in kucağına?
Çoğu kişi, Erdek´in kışını sevmez. Ben, severim.
Yaşı ilerledikçe, yaşamındaki safraları atmak, gerçek dostlarıyla, kimi zaman da doğayla baş başa kalmak istiyor, insan. Aynı, Nazım Hikmet´in dizelerindeki gibi:
?Ey benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda?
Artık ben kimsenin,
Hiç kimsesi olmayacağım!?
Tabii ki yaşam, akıp gidiyor avuçlarımızın arasından. Artık eskisi kadar bol zamanımız yok. Yaşadıklarımız kâr. Öncelikle dilediğimizce yaşamak gerek. Yaşarken yaşamak!
Artık hiçbir dedikoduya, kıskançlıklara, çamur atmalara kulak asmıyor, gülüp geçiyorum. Küçük adamlar, beni hiç ilgilendirmiyor. Değer verdiklerime zaman ayırmayı sürdürüyorum ve gerisine boş veriyorum.
Gönlümce yaşıyorum.
Tüm dostlarıma, düşmanlarıma duyuruyorum!