Bir gönül varmış, sevdasıymış aradığı
Kapılmış bir rüzgâra dolaşırmış dağları...
Savururmuş fırtına, yokmuş bir barınağı
Bir gün çıkagelmiş özlediği o sevda,
O da savrulurmuş o dağdan öbür dağa...
Tutunmuşlar birbirine, atamamış rüzgârlar,
Kıskanmışlar bu sevdayı esen o fırtınalar...
Ayrılmamış gönüller, kudurmuş kasırgalar...
Böyle diyor efsane, söylenir dilden dile
Ayrılmazsa sevdalar, dinmezmiş fırtınalar...
AHMET BATU