Denizi ve maviyi çok severim.
Bandırma´da yaşayan bir sahil çocuğu olarak ne zaman denizsiz bir kente yolum düşse, hele hele bir-iki gün orada yaşamak zorunda kalsam, deniz burnumda tüter.
Deniz, bana huzur verir. Geçimlerini denizden sağlayan balıkçıların, tekneleriyle sahile dönerken, yüzlerinden anlarım, o günkü nafakalarından mutlu olup olmadıklarını?
Martıları çok severim. Onlar, denizlerin yaramaz çocukları gibidir. Özgürce dolaşıp, yaşam savaşı verirler, masmavi gökyüzünde, denizin üstünde.
Deniz, özgürlük demektir. Uçsuz bucaksız, masmavi bir dünya, alır götürür beni uzaklara?Orhan Veli´nin, ?Hürriyete Doğru? isimli dizelerini anımsarım. Kendimi, denizin kucağına bırakmak gelir.
En çok deniz yolculuğunu severim. Bu yolculuk sırasında kimi kez, gemimizle yarışan yunuslara bayılırım.
Bugünkü dizelerimiz, Ülkü Tamer´den, ?Mavi Huydur Bende? başlığını taşıyor:
?Geceleyin
Geceleyin karanlıkta
Suya attım ben sesimi
Türkü oldu birdenbire
Denizinden geçen gemi
Geceleyin karanlıkta
Gülümsedim buluta ben
Saçlarına düşen yağmur
Gökkuşağı oldu birden
Geceleyin karanlıkta
Yıldız tuttum gök içinde
Işığını sana vurdu
Bir gül açtı yüreğinde?
