“Pandemi ” dediğimiz o korkulu, ölüm endişesi taşıdığımız, kara, gam günlerinde her gün Corona virüsünden hayata veda eden genç, yaşlı insanlara ekran başından üzülürken sokaklara, caddelere küsmüştük; yollara, yolculuklara, uzak dostlara hasret kalmıştık.
Ve bayramlar... Sarılamadan, el öpemeden gelip geçivermişti. Üzgün surat emojisiydik hepimiz. Şekerler toplayamayan, harçlıklarını ceplerinde biriktiremedikleri için her gün Corona’ya çocuk kalbiyle bela okuyan çocuklarımızla puzzle, jenga, satranç, tabular oynamayı çare görüyorduk.
Bayram neşesi türetiyorduk kendimizce; görüntülü görüşmelerle uzaktan birbirimize el sallıyor, gülümsüyorduk ki maskeli zamanlarımızda gözlerimiz her şeyi vazife edinmişti. Yüzümüzdeki bütün ifadeleri gözlerimizin üzerine yıkmıştık. Görüşmelerimizin ilk sözü “İYİ BAYRAMLAR” değil “İYİ ve SAĞLIKLI BAYRAMLAR” olmuştu.
Bizlerin çocukluğunda anılarımızı çepeçevre saran mutlu bayramlar, maalesef yeni nesil çocuklarımızın, gençlerimizin anılarında nasıl bir duygu tanımlamasıyla yerini alacak bilemiyoruz; fakat tahmin edebiliyoruz.
Çünkü eski yahut geçmiş bayram günlerinde anılarımızın en paha biçilmezi, arife günlerinde yastığımızın altına sakladığımız yeni alınmış ayakkabılarımızdı. Erkenden kalkardık, Barış Manço “Bugün bayram, erken kalkın çocuklar!” dediğinden falan değil içimizden gelirdi. Biz bayram gönüllüsüydük. Ve orta hallice bir bayram kahvaltı sofrası ki eğer Kurban Bayramı ise kavurmanın bütün odaları saran iştah kabartan kokusu...
Şimdilerde eski zaman bayram sohbetleri açılınca: ”O zaman bolluk vardı, her nimete şükreder , burun kıvırmazdık, yoklukta, darlıkta da olsak bayramlar bayram gibiydi ..İnsani duygular, merhamet, misafirperverlik ve gülen gözler, yüzler....” diye özlemlerimizi anlatırdık birbirimize.
Peki gelelim şimdiki bayram sohbetlerine : “Birkaç yıl öncesinin bayramları tatil programlarından ibaretti ; Google arama motoruna “bayram” yazınca, cümlenin yüklemini bile yazmanıza gerek kalmazdı: Bayram tatili otel fırsatları....Ferdi ÖZBEĞEN’ in, “AH O GÜNLER O GÜNLER” şarkısı geldi aklıma, çok da severim . Şimdi yastığımızın altında ayakkabı falan yok, tatlı ateş pahası, kurban kesmek nerdeeeee? Ama dünya yine de ayakta, iyi insanların yüzü suyu hürmetine... Niçin mi? Bir ekmek fırınının önünden geçerken “ASKIDA EKMEK” yazısını okudum da ondan ötürü.
İYİ VE UMUTLU BAYRAMLAR…
