Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
nasıl olsa bulur birini
bir kişi okuyup
o da bir şiir yazar
şiir elden ele
karanfil gibi
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
gök delinmiş bir yağmur bir yağmur
gibi
denize koşturan çılgın dere
gibi
sevgiden zil zurna sarhoş
gibi
küllenen bir ateş gibi
içime akmak isterim
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
silerim korkuyu yeryüzünden
din korkusu
yoksulluk, açlık, ölüm korkusu
düşsün diye
insanımın gönlünden
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
her dizesi yürek sancısı aşk kokar
sevgi kokar dostluk kokar
alır koklarsın
taze ekmek gibi
insan kokar
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
ortalık papatya delisi
temmuzun kör sıcağında
cırcır böceği olur sevda
dolaşır durur dar sokakların
acılı yılları yüklenmiş koca yaşlı çınarlarda
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
olur a bulur okur diye biri
devirip bir şişe şarabı
sonra ay ışığına
yıldızlara bakıp
yoksulluğa açlığa ölüme
ana avrat savurur diye
şiirimi
Hiçbir şey yapmam
oturup bir şiir
yazarım
varsın okumasın hiç kimse
inleyen rıhtımın sessizliğinde
ben düşmüşüm poyrazın önüne
kavganın ta içine
kavganın içine
kavganın?.
