Ablam Ümit Öter Çamoğlu, yaşadığı bir konuyu sayfasına taşımış, bende siz değerli okurlarımla paylaşıyorum..
Bugün yaşadığım bir olay beni inanılmaz derecede üzdü ve inanın gün sonunda yaşadıklarım şekerimin yükselmesine sebep olurken nekadar tepkisiz ve duyarsız bir toplum olduğumuzu anladım.
Ama ben böyle olmayacağım.
Bu sabah erken saatte bir ayağı ampute olan babam için 112 acil yardımı çağırdım sağolsunlar geldiler ama 112 acil olarak gelen kişiler iki çıtırık bayan sağlıkçı.Bana babamın sağlık durumu ile ilgili sorular sorduktan sonra babamı hastaneye götürmeye karar verdiler fakat sürekli olarak nasıl çıkarıcaz yardım bulun biz kaldıramayız deyip durdular.
Ben sonunda oğlum ve apt görevlisinin yardımı ile babamı ambulansın yanına kadar götürdüm sonrada babamı sedyeye ye çıkarmak için etraftan gelen arabaları durdurup onlardan yardım istedim ve babamı sonunda ambulansa bindirip Bandırma Devlet Hastanesi acil servisine getirdim .
Daha bitmedi arkadaşlar acile geldik doktorun sorularından sonra acil müdahale başladı. Damar yolu açılıyor EKG çekiliyor serum takılıyor iyi hoşta bütün bunlar bittikten sonra babamın yatağına bir baktım çöplük bütün yapılanların artıkları babamın yatağında. Sabır diyerek hepsini topladım çöpe attım.
Bunlar nedir arkadaşlar özellikle doktor arkadaşlarıma soruyorum benmi çok duyarlıyım yoksa Eğitimde ve Sağlık ta devrim yaptık diyen Hükümetimiz mi ve Cumhurbaşbakan´ız mı haklı. Lütfen beni aydınlatırsanız sevinirim .