Ay Vurunca Yüzüme
Bu böyle bir şiir işte
Ay girince geceye
Bu şiirde bakır yeşil
Çuha, delik deşik lekeli masalarda
İhtiyarlar en kimsesiz ihtiyar
Kahveler nargilesiz
Bu şiirde çatanalar denizsiz
Çocukların gözü pamuk helvacılarda
Kadınların kocaları haylidir işsiz
Badem çiçekleri kırağı pası
Bahar ayaksız elsiz
Sıkıyönetim gecesinde bir yüzün kalmış
Çırılçıplak
Kimliksiz
Bu şiirde aşk
Yüzümde unuttuğun utanmasız bakışın
Mor kumlarda çürümüş deniz kabuğu
İkindi güzlerine düşürdüğün bir tarih
Bu böyle bir şiir işte
Ay vurunca yüzüme
Ayten Mutlu