Ateist bir adam, bir gün ormanda gezip etrafındaki güzelliklere bakarken, birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş.
Adam kaçmış, ayı kovalamış. Uzun süren kaçışın sonunda adam, yorgunluktan yere düşmüş. Ayı da adamın üzerine atlayıp pençesini kaldırmış. Tam vuracakken adam, ?Allah´ım!? diye bağırmış.
Bir anda zaman donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş. Orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi adamın üzerinde parlamış. İlahi bir ses, adama:
?Yıllarca bana inanmadın. Yaradılışı kozmik bir olaya bağladın. Şimdi sana yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?? demiş.
Adam, utanç içinde, ?Biliyorum, bunca yıldan sonra dindar olmayı istemem haksızlık ama belki AYI´yı dindar yapabilirsin, kurtulmam için?? diye yanıt vermiş.
İlahi ses, ?Peki? demiş ve ormandaki ışık kaybolmuş. Nehir, tekrar akmaya başlamış, her şey eski durumuna dönmüş. AYI, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş ve konuşmaya başlamış:
?Allah´ım, senin rızkınla akşam yemeğine başlıyorum. Hamdolsun bana verdiğin nimetlere. Amin??