Cemal Süreya, ?Her ölüm, erken ölümdür? der. Doğrudur. Ancak Volkan Çolak için gerçekten çok erkendi, ölüm. Henüz 25 yaşındaydı.
Çocukluğunu bilirim, Volkan´ın. Erdek´te, yazlık evimizin bulunduğu ?Çuğra? bölgesinde, babası Tayfun Çolak´ın, deniz kanoları ve deniz bisikleti işlettiği sahilde, babasının yanındaydı, hep. Yıllarca, onların çalıştığı bölgenin yanında denize girdik. Babasıyla ve onunla sık sık sohbet ettik. Sessiz, saygılı bir gençti. Aynı babası Tayfun Çolak gibi.
Volkan´ın aniden hastalandığı haberini, Belediye Başkanı Hüseyin Sarı´nın yanında bulunduğum sırada, bir rastlantı sonucu öğrendikten sonra sürekli olarak, babası Tayfun Çolak ile telefon bağlantısı içindeydim. Sağlık durumunu sürekli yakından izlemeye çalıştım. Organ bağışı beklendiğini öğrendiğim andan başlayarak, hep umudumu korumak istedim. Ne zamanki Tayfun Çolak´tan, ?Volkan, beyin kanaması ve iç kanama geçirdi. Kendinde değil. Doktorlar, uygun kalp bulunsa bile bu durumda kalp nakli yapamayacaklarını söylüyorlar. Çünkü vücut direnci çok düşmüş? sözlerini duydum, umudum bir anda kırıldı.
Volkan´ı kaybettik! Gözlerim, hep yazlık evimizin sahilinde, Volkan´ı arayacak. Onu unutmayacağım. Işıklar içinde yatsın!
Bugünkü dizelerimiz Cumhuriyet döneminin ölümsüz şairi Cahit Sıtkı Tarancı´dan, ?Ölümden Beter? ismini taşıyor:
?Tahta tabutlara koyacaksınız beni,
Ölmeyeceğim
Beyaz kefenlere saracaksınız beni,
Üzerime kürek kürek toprak atacaksınız,
Yine ölmeyeceğim
Fakat
Zamanın sessizliği içinde
Bir bir terk edip gideceksiniz beni,
İşte o zaman
Ölümden de beter olacak?
