İnsanların haksızlık yapmamalarının nasıl mümkün olacağını merak edenlere Solon, "Haksızlığa uğramayanlar da, haksızlığa uğrayanlar kadar öfke duydukları zaman...." diye yanıt verir.
ALMAYA, SADECE ALMAYA ALIŞTIRILMIŞ BİR YOKSULUN ONURUNU, VARSILIN BAĞIŞLADIĞI BİR DİLİM EKMEK YETER.
Yoksullaştırılmış mutsuzlaştırılmış insanların arasında yaşamak, onurlu ve çağdaş insanlar için bir zulümdür. İnsan toplumun refahında büyür. La Rochefoucauld adlı Fransız yazar şöyle der, "Sizden daha az mutlu kimseler yanında, mutluluğunuzdan konuşmayın."
Dünyada yaşamayı hak edeceksin.
Çalışacak, var edecek, üreteceksin.
Dünya insanlık haritasında iz bırakacaksın.
O iz senin yaşam gücün olacak.
Sıradan insanların, sıradan ulusları, sıradan olaylarla yok olur.
BİR KİMSE HAKKINDA KARAR VERMEDEN ÖNCE VİCDAN DENİLEN TERAZİDE KENDİNİZİ BİR İYİCE TARTINIZ.
Din sömürüsüne dayalı politika kötüdür.
Çünkü insanın ve toplumun dinsel inanışını tartamazsınız.
Politikacı kötü olursa ve/veya başarısız olursa, toplumun ve insanların dinsel inançları da başarısız mı olacak, suçlanacak? Böyle bir değerlendirilmeye din kutsalı sokulabilir mi?
Eğitimin kutsallığı bir başka kutsal değerle bozulmamalıdır.
İrlandalı şair W.B. Yeats, "Eğitim, kovayı doldurmak değil, ateş yakmaktır." derken, eğitimin insanı şekillendiren kutsallığı ile vurgu yapıyor.
İnsanın içindeki cevheri ancak özgür eğitim ateşler.
