Karanlığa anlattım, içimde ki sabahı,
Falcılara söyledim, gördüğüm her rüyayı...
Hiç kimse anlamadı kopan bu fırtınayı,
Gönül mürekkebiyle yazdım, yaşadığım masalı...
Anlatsam neye yarar, geçip giden yılları?
Kim bilebilir ki, ezip geçen sırları...
Hangi kalem yazabilir, henüz yaşanmayanı,
Sen istemezsen eğer, açılmaz gönlünde ki o kapı...
Şimdi bekliyorum kapında, hangi anahtar açar?
Dokunmak istiyorum, çektiğin çizgiler var...
Susmak çare diyorlar, anlatsam neye yarar,
Şimdi esen rüzgârda, penceremde kuşlarda
Sana anlatamadığım, o pembe rüyalar var...
AHMET BATU