(DEVAM) “… Seyr-i Sefâin, eski bir gezinti vapurundan bozma, kendisi seri, fakat oturacak yeri olmayan Kırlangıç’ı işletmekteydi.
Kırlangıç haftada üç defa bozulmakta, İdare’yi gülünç durumlara sokmaktaydı…” (*) (*) Kemalettin Kuzucu “Türkiye’nin ilk armatörlerinden Rıza Bedri Bey ve Kocaeli Vapur Şirketi” “….
Kırlangıç vapuru gösterişsiz, çelimsiz bir tekne Hâl böyle olunca yolculuk altı-yedi saat sürüyor. Tabiri caiz se İstanbul’dan Bursa’ya gitmek kervanla dünya seyahatine çıkmaktan farksız. Yolculuğa şanslı başlıyoruz.
Vapur rıhtıma bağlamış. Yoksa sandala binip vapurun yanına yanaşacak buradan da tırmanarak vapura adımımızı atacaktık…
Bozburun’u geçip Armutlu’ya döner dönmez küçücük karinesi ile dalgadan dalgaya tutulan Kırlangıç vapuru buna müsaade etmiyor.
Yolculardan birçoğu kendinden geçiyor ve yollukların arasındaki limonları çıkartıp koklamaya başlıyorlar.
Saatlerce dalgalarla boğuşuyoruz, sanırsınız ki Ümit Burnu’nu geçiyoruz...”(*) (*) Hikmet Feridun Es
Kırlangıç vapuru “Kırlangıç ismindeki bu vapur, küçük kardeşi Yenidünya vapuru gibi çok iyi gün görmüş, rahat gezmiş, saltanat sürmüş, süs ve ziynet eşyası içinde yaşamış, fakat ahir vaktinde düşkünlüğe uğramış denizin emektarlarındandır.
Tezgahtan indikleri zaman denizin talih kuşu bu iki vapurun başına konup onları Avrupa’da tantanalı ‘tenezzüh yatı’ sırasına geçirtmiş idi.
Tenezzüh yatı olmak rütbesinden düşünce Yunan adalarında ufak kabotajda çalışmış idi. Dört seneden beri de İstanbul ile İzmit arasında haftada iki defa posta yaparlar, hiç durmaz çalışırlar, Kocaeli Vapur Şirketi’nin sahipleri bu iki sabık tenezzüh yatına ellerinden geldiği kadar iyi bakarlar.
Hele Kırlangıç İzmit’ten Değirmendere ve Karamürsel üstünden İstanbul’a gidip gelenlerin çok sevgilisidir. Nasıl sevmesinler?
Dünya güzeli İzmit Körfezi’nden İstanbul’a gitmek için bundan başka binilecek iyi bir vasıtası yoktur.” (*) (*) Ahmed İhsan Tokgöz, “Adapazarı Bankasının Şûbesi Açılırken”, Resimli Uyanış, nr. 1768-83, 3 Temmuz 1930, s. 66. (DEVAMI VAR)
