Uçurtmamı rüzgar yırttı dostlarım
Gelin duvağından kopan bir rüzgar
Bu rüzgar yüzünden bulutlar yarım
Bu rüzgar yüzünden bana olanlar
O ceviz dalları, o asma, o dut
Gül gül, mektup mektup büyüyen umut...
Yangından yangına arta kalmış tut
Muhabbet sürermiş bir rüzgar kadar
İyi ki bilmiyor kalabalıklar
Yağmura bakmayı cam arkasından
İnsandan insana şükür ki fark var
Birine cennetse, birine zindan
İyi ki bilmiyor kalabalıklar
Zeytin ağacının karanlığıdır
Elimdeki elma ile başlayan
Bir yakut yüzükte aydınlanan sır
Sıcak ve minnacık yüzündeki kan
Zeytin ağacının karanlığıdır.
Ellerinden belli olur kadın
Akşamları gelir incir kuşları
Konarlar bahçemin incirlerine
Kiminin rengi ak, kiminin sarı
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım uymaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler...
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Bir lamba yanıyor, hafif ve sarı
Açıyor elini göğe bir kadın
Uzuyor, uzuyor altın saçları
Uğrunda ölünen güzel kızların
Mona Rosa - Sezai Karakoç