O gün, din dersine giren çocuk, okuldan eve döndüğünde annesine sordu:
“Anne, ekmeğimizi Tanrı mı verir?”
“Tabii yavrum…”
“Suyumuzu ve yemeklerimizi de mi?”
“Elbette yavrum…”
“Okul harcamalarımı da Tanrı sayesinde mi öderiz?”
“Aynen öyle oğlum…”
Çocuk, bir süre düşündü:
“İyi de anne” dedi. “Baba dediğim o kel kafalı şişman adam ne işe yarar?”