Geçtiğimiz hafta Eyüp deplasmanından elimiz boş döndük. Hem 3 puan hemde nağmaglup`luk unvanımız İstanbul`da kaldı. Oysa maç sonrası ne planlarımız vardı. Karşılaşma sonrası saha içersindeki uzun bekleyiş, Rakip takımın taraftarları tarafından bize atılan taşlar psilojimizi bozmuş olsa gerek, Sahadan çıkar çıkmaz rotayı Bandırma ya çevirdik. Öyleki yolda yemek yemek için dahi eğlenmeden.
Beklemediğimiz bu yenildi Kızılcahamam maçı öncesinde yaşanması haklı olarak bizi dahada gerdi. Pazar günü ilk golü kalemizde gördükten sonra Turgut hoca`nın eksik ve cazalı oyuncuların diyetini ödemeye başladığını düşündük. Zaman bedel ödeme zamanımıydı? Ama öyle olmadı.. Bandırmaspor devre arası soyunma odasında aldığı taktik ile ikinci yarıya bambaşka bir kimlikle çıktı. Olayın güzel yanı ise, Gol yollarını koklayan oyuncu sayısının birden fazla oluşuydu. Zafer`le açılan perde Koray ve Ersin ile noktalanırken Bandırmaspor Bank Asya yolunda vasat skorlarla değil net skorlarla hedefine kilitlendiğini birkez daha kanıtladı. Zorda olsa başarmak güzel şey, Bandırmaspor zoru başarıyor, taraftarımız hergeçen gün daha olumlu desteği ile takıma güven veriyor. Bandırma daki müsabakalarda saha nerede ise hınca hınç doluyor, Deplasmanlar ise hiçte küçümsenmiyecek sayıda ilgi görüyor. Teşekkürler çocuklar...
