Ülkelerin geçmişinde bayram olarak coşku ile kutlayacağı günlerde vardır. Hüzünle kutlayacağı günlerde vardır. Ne yazık ki? Coşku ile ne milli bayramlarımızı kutlayabiliyoruz. Nede hüzünlü günlerimizi yâd edebiliyoruz. Dış ülkelerin hasta adam diye tabir ettikleri. Osmanlının topraklarını paylaşma aruzu olan ülkelerin. Topraklarımızı işkâl ettiği bir dönemde, Samsun´dan milli mücadele başlatan bir kahraman çıkıyor. Bu kahraman Mustafa kemal ülkenin çeşitli yerlerinde toplantılar yaparak. Bu milli mücadeleye vatandaştan destek istiyor. Bu asil Türk milleti esareti kabul eder mi? Bu kahraman Mustafa kemale destek veriyorlar. Vatandaşı arkasına alan bu kahraman bütün illerin temsilcilerini Ankara da topluyor. Bu ülkenin istiladan kurtarılmasının planları yapılıyor. Ve istiklal savaşının başlatılmasına karar veriliyor. Mustafa kemale soruyorlar. Paşam ordu yok diyorlar! Kurulur diyor! Para yok diyorlar! Bulunur diyor! Düşman çok diyorlar! Yenilir diyor! Mustafa Kemal paşa bunu neye dayanarak söylüyor? Dolaştığı yerlerde asil Türk milletinin esareti kabullenmediğini gördüğü için. Onlara bu cevabı veriyor. Dört tarafı istila edilmiş ülkede ya ölüm ya istiklal diyerek. İstiklal savaşı başlatılıyor. Çeşitli cephelerde kazanılan zaferlerden sonra cumhuriyet kuruluyor. Bu ülkenin her karış toprağı şehit kanı ile yoğruluyor. Böyle türlü meşakkatlerle düşmanlardan temizlenerek bu topraklar üzerinde yaşayanların bayram yapma hakkı olmayacak mı? Böyle bir günü kutlama hakkını kimse elinden alamaz. Bu vesile ile 30 Ağustos zafer bayramınızı candan kutluyorum. Bu vesile ile bütün şehitlerimizi minnet ve şükranla yâd ederek. Ruhlarının şad mekânlarının cennet olasını Rabbım´dan niyaz ediyorum. Allah onlardan razı olsun. Mustafa kemal paşaya Türklerin atası anlamı taşıyan Atatürk unvanı veriliyor. Çünkü Mustafa kemal ?benim en büyük servetim ve iftiharım Türk olmaktır? diyor. 19 Mayıs 1919 da tarihi cumhuriyetin ve Türkiye cumhuriyeti devletinin tarihinin yazılmaya başlandığı bu tarih gençlik ve spor bayramı ilan ediliyor. 23 Nisan 1920 de büyük millet meclisinin toplandığı ilk tarih ulusal egemenlik ve çocuk bayramı ilan ediliyor. 30 Ağustos 1922 tarihinde Dumlupınar zaferinden sonra zafer bayramı olarak ilan ediliyor. 29 Ekim 1923 tarihinde cumhuriyet bayramı ilan ediliyor. Bu bayramların her biri bir topluma armağan edilmiştir. 19 Mayıs gençler. 23 Nisan çocuklar. Cumhuriyet bayramı millete emanet edilmiştir.
Bir ülkenin geçmişindeki bu olaylar övünerek, gururla ve coşku ile kutlayacağı bayramlardır. Ne yazık ki? Ne bu bayramların kutlanmasına özen gösteriliyor. Nede kutlamak isteyenlerin bu isteklerine saygı duyuluyor. Kazanılan önemli zaferden sonra o günün zafer bayramı olarak kutlanmasından doğal bir şey olamaz. Fakat bu milli bayramları millete unutturmaya çalışanlar. Bu bayramların önemine saygı göstermedikleri için. 30 Ağustos zafer bayramını kutlamaya gerek yok diyen bir bakanımız var. 15 Temmuz kalkışmasını zafer olarak kutlanmasına özen gösterenler. Düşmanların ülkeden def edilmesini bir zafer olarak görmemelerine insanın inanası gelmiyor.
Türk milleti olarak biz bu cumhuriyetin ne zorluklarla kurulduğunun bilincindeyiz. Bayramlar önemli günleri hatırlatır. Bu önemli günleri çocuklarımıza anlatmanın en kolay yolu da bu bayramların coşku ile kutlanmasını sağlamaktır. Milli bayramları kaldırmak demek, geçmişi inkâr etmek demektir. Bu topraklar için canını feda eden şahitlerimizin kemiklerini sızlatmak demektir. Bu bayramlar vesilesi ile şehitlerimizi de minnet ve şükranla yâd etmiş oluyoruz. Bizim kökümüz ve aslımız geçmişimizdir. Aslını inkâr eden haramzadedir. Türk milleti olarak haramzade olmadık, olmayacağız da.
Tekrar 30 Ağustos zafer bayramınızı kutluyorum. Sağlıklı huzurlu olarak nice zafer bayramları kutlamanızı Rabbım nasip etsin. saygılarımla.
Türkiye laiktir, laik kalacaktır. Ne mutlu Atatürkçüyüm diyenlere! Ne mutlu cumhuriyetçiyim diyenlere! Ne mutlu laikim diyenlere! Ne mutlu Türk milliyetçisiyim diyenlere! Ne mutlu milli bayramlarımızı kutlayanlara!
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE! 28- 08- 2017 Mustafa KOÇAL
