Yağmur? Kimine göre bereket, kimine göre huzur, kimine göre toprak kokusunu ortaya çıkaran bir mucize. Yağmur, insanlarda hangi anlamları ortaya çıkarırsa çıkarsın dünyamızın dengesinin bir parçası ve canlıların özellikle de bitkilerin ihtiyacı.
İzmir´in şiddetli yağışlar nedeniyle sulara teslim olduğu şu birkaç gün içinde bazı şeyleri gözlemleme şansı buldum. Yollarda biriken sular nedeniyle arabaların sıçratacağı sulara yakalanmamak için kaçışan yayaları, yol kenarlarında biriken sulara rağmen hız kesmeden yollarda ilerleyen araçları, annelerinin uyarılarına rağmen suların içinde zıplamaya çekinmeyen çocukları, su birikintilerini fırsata çevirmeyi bilerek güzelce temizlenen kuşları gördüm, izledim; insanların telaşelerini, endişelerini hissettim. Ama gözlerim yayaların ıslanmaması için onlara öncelik veren sürücüleri, yağmurdan nefret etmeden onu hisseden insanların çok azını yakalayabildi.
Ben bu izlenimlerim arasında düşünürken odalara mavi ışıklar misafir oldu. Ardından o kudretli sesler gökyüzünde yankılandı, toprak suya doydu ve iyi kalpli insanlar sokak hayvanlarının ıslanmaması için onlara kapılarını açtı ve ben birçok kez bu güzel anlara tanık olduğum için; bir yerlerde var olan güzel insanları bizlere ulaştırdığı için yağmura minnettarım. Dünya dengesi ya bu bir tarafta sabırsız, asabi ve kaba insanlar, bir tarafta insanın içini ısıtan insanlar. Toprak bile suyun fazlasını kabul edemezken dünya nasıl sadece kötü insanlarla dönebilsin ki? Yani demem o ki kötüler olduğu kadar iyiler de var sevgili okurlar. Zaten yeterince üzüldüğümüz ve yorulduğumuz şu dünyada yağmuru bahane ederek kendinize bir kahve yapın ve biraz dinlenin.
