Kara bir bulut gibi çöktü hüzün geceme.
Hafif esen rüzgârın savurduğu yağmur damlacıları toprakla buluşmak için acelesi yok bu gece.Sokakların derin karanlıkları arasına gizlenen ayak sesleri de terk etmeye başladı şehri.
Üstat böyle yorumluyor, aşk olduğu kentin sokaklarına düşen yalnızlığını,
Yaşanmışlığın hasreti duyulan sokaklar, hele birde kentinden ayrı isen işte böylesine kokar burnunda buram buram..
İçinde yaşıyorsan, Bilmezsin görmezsin, Söyleseler de anlamazsın pansuman bekleyen yaralarını duyarsan uzaklardan üzülürsün 'bu mu benin şehrim'' diye iç çekip yalnızlığına hesap sorarsın.
Bandırma şairlere ilhan kentlerin sıradan bir mabedi değil, Bandırma kendi olgunluğu ile ışığını aşmış fırsatlar diyarındaki talih kuşundan adresini almış bir kent..
Bandırma nostalji kokan kaldırımları, Saçaklarında serçelerin yuvalandığı klasik mimari çizgisi ile geleceğin çağdaş mimarisine ev sahipliği yapmış farklı bir plato.
Yabancı olsan da bu kent'te bırakmaz seni, sarar sarmalar basar bağrına, Sel-i ile Şikayet etsen de bacadaki gazından, vazgeçemezsin Kapıdağ' dan gelen ayazından.
Kısa bir ayrılık olsa da bazen dönüş yolunda önce yosun kokusu gelir burnuna, Hele gecenin karanlığında Kartaltepe'den uzandığında Doruk obaya, yüreğine bir pırıltı düşer sanki sevgilin girmiş kucağına.
Bandırma kendisini vermez insana, okumak, öğrenmek gerek Koç Kaçan'ı, Aynalı Çeşmeyi, Demirlitaş'ı..
Çamaşır deresinden şehre uzanınca Kara Tren'in katarı,
sanki Kırım'dan balası gelmiş sevinçten tutamaz Sunullah Tatarı..
Sorma yeniler bilmez eskilerin içindedir Cinçukuru, ban banı
Unutmak için kapsanda sinekli şarabı ha çıkmışsın Sıcaksuya, ha inmişsin livatya ya unutturmaz hiçbir şey artık sana ne ban ban`ı nede o anı..
