Bilindiği üzere mecliste yürütülen bütçe görüşmeleri esnasında;Cumhurbaşkanı Yardımcısı Fuat Oktay, yapmış olduğu konuşmasında:"Vatandaşımızın alım gücünün Avrupa standartlarına hızla yaklaştığını belirterek, 2020 bütçesi, enflasyon ve faizlerin daha da düşmesini sağlayarak vatandaşlarımıza verdiğimiz sözleri hayata geçirmemizi sağlayacak, kaynaklarını faize değil yatırıma, üretime ve topyekûn refah artışına dönüştürecektir.Türkiye’nin Son 17 yıldır sahip olduğu dirayetli, kararlı, bilinçli, gayretli ve başarılı yönetim sayesinde, her alanda çağ atladığını ifade eden Oktay,Halkımızı Enflasyona ezdirmedik. "Enflasyona ezdirmedik cümlesini laf olsun diye kurmuyoruz" dedi.
Hepimizin vatandaş olarak duymak istediği ama gerçek hayatta bir türlü yansımasını göremediğimiz bu temennileri ve benzeri söylemleri. Bundan önceki senelerde yapılan bütçe görüşmelerinde de duyduk. Ülkemizi yönetenlere göre her şey oldukça iyi görünüyor ama bu iyi görünen tabloyu vatandaş olarak biz niye göremiyoruz ve niye mutsuzuz işte onu anlamış değilim.
Ve buradan müsaadenizle soruyorum;
Büyük bir çoğunluğunu genç nüfusun oluşturduğu ve işsiz sayısın 5 milyona dayandığı bir ülkede İŞSİZLİK sıkıntısı yaşanırken insanlar nasıl mutlu olabilir.
Bir zamanlar 7 düvele yetecek tarım ürünümüz ile övünürken, bugün TMO ofisine verilen yetkilerle her türlü tarım ürününün yurt dışından ithaline izin verilen ülkemizde; Mazot, gübre ve diğer giderlerin altında ezilen tarlasına ne ekerse eksin zarar eden Tarım emekçisi dururken TARIM sektörü kan çekişirken bu işten geçimini sağlayanlar nasıl mutlu olabilir.
Açlık sınırını olan ve dört kişilik bir ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için gereken aylık gıda harcaması tutarının 2.067,17 TL. Olduğu bir ülkede, aylık brüt 2.558,40 TL. Maaşı olan ancakaylık net maaşı 2.020,90 TL. Olan ASGARİ ÜCRETLİ çalışan nasıl mutlu olabilir.
Artan enflasyon karşısında aldıkları emekli maaşları sürekli eriyen, muayene katılım ücretleri, özel hastane fark ücretleri, ilaç ve tıbbi cihaz katılım payları gibi ödemeler yapmak zorunda kalan ve tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de günlük ek işlerde çalışmak zorunda kalan EMEKLİ’nin durumu ortada iken, emekli nasıl mutlu olabilir.
Söz emekliden açılmışken, 1999 yılında zamanın koalisyon hükümeti tarafından çıkarılan 4447 sayılı kanunun mağdurları olarak Emeklilikte Yaşa Takılma sorunu yaşayan EYT lileri de unutmamak gerekir. Mağduriyetlerinin giderilmesini ve haklarının iade edilmesi için seslerini duyurmaya çalışan ancak bu mücadeleleri siyasiiktidar tarafından görmezden gelinen EYTLİLER nasıl mutlu olabilir.
Söz verildiği halde 3600 ek gösterge beklentisi hala karşılanmayanve ay sonunu zor getiren MEMURLARIMIZ nasıl mutlu olabilir, KHK ile görevinden uzaklaştırılmış ancak içlerinde gerçek anlamda mağduriyet yaşan, KHKLILAR nasıl mutlu olabilir, erkek vahşeti yüzünden şiddet gören, baskı, dayak yüzünden hayatları kâbusa dönen hatta can veren KADINLARIMIZ nasıl mutlu olabilir.
Sözün özü listeyi daha da uzatabileceğimiz bu kadar mutsuz insanın yaşadığı bir ülkede her şey güllük gülistanlık diyen siyasi anlayışa sormak isterim : “ SESİMİZİ DUYAN VAR MI? “
26-12-2019 ARAN KARAN
