Çok farklı bir doktordu.
Üç yıl kadar önce çok şiddetli bir karın ağrısıyla gittiğim Bandırma Devlet Hastanesi´nde tedavimi üstlenmişti. 3-4 gün kaldığım hastanede bana gösterdiği ilgi çok içtendi. Bir ara tereddüde düşmüştüm, ?Acaba bu ilginin nedeni gazeteci olmamdan mı kaynaklanıyor? diye. Hayır, öyle değildi. Yaptığım küçük bir gözlem, tüm hastalarına aynı ilgiyi gösterdiğiydi. Herkese destek oluyor, her şeyden önemlisi de hastanın en büyük gereksinimi bulunan moral vermeyi ihmal etmiyordu.
Gerçekleştirilen tetkikler sonucunda ameliyatın eşiğinden dönerek sağlığıma kavuşmuştum. Daha sonra hastaneye giderek kendisine özel teşekkürlerimi iletmiştim.
Kimden mi söz ediyorum. Elbette ki önceki gün aramızdan ayrılan, Bandırma Devlet Hastanesi´nin emekli operatör doktorlarından Hürriyet Ertuğrul´dan. Kendine özgü üslubuyla biraz kekeleyerek konuşan, yüzü hep gülen Hürriyet Bey, hem teşhis ve tedavileri ile hem de insanlığıyla iyi bir doktordu.
Hastanelerimize şöyle bir bakalım. Doktorların çoğunun hastalara karşı yüzü asık, çoğu onları azarlıyor, teşhisler zayıf. Ne yazık ki buna Bandırma Devlet Hastanesi de dahil. Kritik müdahaleler yapılamıyor ve hasta hemen daha büyük başka kentlerdeki hastanelere gönderiliyor.
Bandırma´nın yeni bir hastaneye ihtiyacı olduğu söyleniyor. Buna katılmamak mümkün değil. Ama şunu unutmamak gerekir ki, fiziki açıdan büyük hastaneler yapmak yetmez. O hastanelerde, Hürriyet Ertuğrul gibi yüreği insan sevgisiyle dolu, kaliteli ve mesleğine gönül vermiş doktorları çalıştırmak önemli.
Hürriyet Hocam. Bandırma, seni unutmayacak. Çünkü her hastana hiçbir ayırım yapmadan, eşit olarak yaklaşıp ?Hipokrat Yemini?ni hiç unutmadın. Koskoca bir yüreğin vardı.
Işıklar içinde uyu.
