Temel, ölüm döşeğindedir. Yanında da karısı Fadime. Zor da olsa konuşmaya başlamış:
?Fadime, bu hayatta başıma ne kadar kötü şey geldiyse sen hep benim yanımdaydın. Bana araba çarptı, sen yanımdaydın.?
Fadime yanıt verir:
?Hatırladım Temel´im.?
Temel devam etmiş:
?Hani yürürken de açık kalan rögar kapağından düştüm de bir ay evde acılar içinde yatmak zorunda kaldım. O zaman da yanımdaydın.?
?Hatırladım Temel´im.?
?Hani tatile çıkmıştık. Gezerken bizi soymuşlardı da beş parasız kalmıştık. O zaman da sen yanımdaydın.?
?Hatırladım Temel´im.?
Temel, hafifçe doğrulmuş:
?Yav, sen ne musibet bir kadınmışsın be!?
