Dostlarla bir anda düşman oluyoruz. Düşmanla da bir anda dost oluveriyoruz. Senelerce Suriye ile dost oluk. Esat´ı yere göğe sığdıramadık. Vatandaşlarımıza Suriye vatandaşları gelecek buralardan alışveriş yapacak. Kim kazanacak? Benim vatandaşım kazanacak. Diye Suriye ile dostluğumuzu vatandaşa da kabul ettirmeye çalışıldı. Sonra birden Suriye´yi düşman ilan ettik. Kendimizi Suriye batağının içerisinde bulduk. Bu Suriye batağına girmemiz ülkeye çok pahalıya mal oldu. Ülkemizin her köşesi Suriyeli mülteciler ile doldu. Bunların bakımları da millete yüklendi. Şu anda ülkemizde 2 milyonun üzerinde Suriyeli mülteciler bulunuyor. Bunlar yüzünden bazı şehirlerimizin ekonomi durumları bozuldu. Dost iken birden düşman olmamız yüzünden başımıza gelmeyen kalmadı. Daha da başımıza neler geleceğini bilemiyoruz. İki tane terörist devler sınır komşumuz oldu. Ülke sınırlarımızın dışında tek toprağımız olan Şah Süleyman türbesinin bulunduğu alanı dahi terk ederek o toprağımızı kaybettik. Başka ülkeler ülkelerine toprak parçası kazandırmak için çaba harcalar. Biz elimizdeki toprak parçasını Suriye düşmanlığı yüzünden kaybettik. Diğer komşularımızla Suriye düşmanlığı yüzünden dostluklarımız bozuldu.
Rusya ile dosttuk. Yine Suriye yüzünden Rusya ile düşman olduk. Rusya ile dostluğumuz o kadar ileri derecede idi. Yaptığımız ihracatın yarısından fazlasını Rusya ile yapıyorduk. İthalatımızda ayni şekilde idi. Bilhassa enerji konusunda kullandığımız doğalgazın % 55´şini Rusya´dan temin ediyoruz. Buna karşılık olarak. Meyve, sebze ve bazı gıda maddeleri ihracatımızı Rusya ya yapmakta idi. İş adamlarımız Rusya da iş yapıyorlardı. Hukuki yönden haklı olduğumuz. Fakat siyasi yönden yanlış olan bir uçak düşürme olayından sonra. Rusya ile düşman olduk. Suriye de dünyanın ve bizimde başımıza bela olan IŞİD ile mücadele etmek için. Kurulan koalisyonun içersinde. Rusya ile birlikte ayni koalisyonun içersinde olmamıza rağmen Rusya ile düşman olduk. Rusya bizim stratejik ortağımız diyorduk. Şimdi düşman olduk. Uçağın siyasi yönden düşürmesinin yanlış olduğunu söylememin dayanağı stratejik ortaklıktan dolayıdır. Dostluğumuzun bozulmasının dayandığı noktaya baktığımızda yine karşımıza çıkan Suriye batağıdır. Amerika başkanı Obama´nın Suriye de Esat´ı istemiyorum. Bize yardım edin demesi üzerine hiç düşünmeden. Suriye´nin iç işlerine karışarak bu günlere geldik. Bu batağın bize ne getireceği ne götüreceği düşünülmeden batağa girilmiştir. Bu batağa girilmemiş olsaydık bu gün,, bu olaylar başımıza gelmezdi. İran ilde dostluğumuz Suriye için bozuldu. İran´ı da kaybettik.
Bu ülkeler ile dost iken bu ülkelerle ticari anlaşmalar yaptık. Düşman olunca bu ülkelerle ticari anlaşmalarımız sona erdi. Rusya kendi menfaati olduğu için doğalgazı kesmedi. Zaten doğalgazı kestiği gün yandığız gündür. Çünkü oradan aldığımız doğalgaz ile elektrik üretimimizin %48´ni üretiyoruz. Doğalgazdan başka birde elektrik sıkıntısına maruz kalacaktık.
İsrail ile dosttuk. 4 sene önce Filistin ve Lübnan´ın koruyacağız diye düşman olduk. Bir van münit çıkışı ile aramızdaki ipler koptu. Bu olay iç siyaset malzemesi olarak kullanıldı. İstanbul hava limanında dönemin başbakanı kahraman olarak karşılandı. İstanbul il teşkilatı filama ve bayraklarınızı alın. Hava limanına gidin. Bütün belediye arabaları bedava diye. Üyelerine mesaj gönderip hava limanına yönlendirildi. Sonra bir Marmara gemisi ile Filistin´e yardım gönderildi. İsrail bu gemiyi göndermeyin müdahale ederiz demesine rağmen gönderildi. Ve İsrail dediğini yaptı gemiye müdahale etti. Aramız daha bozuldu. Şimdi birden İsrail ile dostluk kuruldu. Terörist devlet denildi. Siz çocuk katilisiniz. Çocukları öldürmeyi çok iyi bilirsiniz diye kötüledik. Şimdi artık İsrail karşıtlığına gerek yok diyen. Bu ithamları yapan cumhurbaşkanımız. Artık İsrail karşıtlığına gerek yok dedi. Hükümet yetkilisi çelik ?İsrail bizim dostumuzdur? diyerek İsrail ile dostluğumuz resmen açıklanmış oldu.
Barzani bizim muhatabımız değil diyorduk. Yani Barzani´yi adam yerine koymuyorduk. Barzani de buna karşılık olarak. Türkiye´den kuzey ırak´a kaçan PKK militanlarını istediğimizde, bırakın militan vermeyi Türkiye ye bir Kürt kedisi bile vermem demişti. Şimdi Barzani ile de dost olduk. Eskiden Türkiye ye geldiğinde ancak müsteşarlarla görüşe bilen Barzani. Şimdi saraylarda ve köşklerde ağırlanıyor. Sınır komşularımız içersinde tek dost komşumuz Barzani kaldı. Buna da ne kadar dost denirse? Ülkenin nerede ise hiç dostu kalmadı. Böyle bir dış siyaset olmaz. Ülkenin dış siyaseti iflas etmiştir. Ne günlere kaldık görüyor musunuz? Bu dış siyaset politikamız mutlaka değişmelidir. Saygılarımla.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE! 21 -12 -2015 Mustafa KOÇAL
