Bayramın ikinci günü yayınlanan gazetelerde çok ilginç bir resim vardı.
Suçsuz yere 4 yıl 4 ay cezaevinde yatan Zonguldak Milletvekili Prof. Dr Haberal, özgür kaldıktan sonra gittiği memleketinde, Valilik ziyareti sırasında, çocukluk ve okul arkadaşı Köksal Top tan ile karşılaşıyor ve Köksal Bey, çocukluk arkadaşını gülerek öpüyordu! Evet, resim aynen böyle idi.
Haberal’ın boynuna sıkı-sıkı sarılmış ve onu hasretle öpen Köksal Bey!
Bu resim beni çok gerilere götürdü.
İkisi de Rize’de doğmuşlardı. Eğitimlerinin önemli bir kısmını Zonguldak’ta tamamlamışlar, okul sıralarında yan yana oturmuşlar, harçlıklarını paylaşmışlardı. Yıllar yılları takip etti. Biri siyasete girdi, Milletvekili-Grup Başkan Vekili-Bakan-TBMM Başkanı oldu.
Diğeri Tıp alanında dünyanın en saygın kişilerinden biri oldu, binlerce hayat kurtardı, bunlarla yetinmedi ve on binlerce genci hayata hazırlayacak üniversiteyi kurdu, çeşitli hastanelerle de destekledi.
Şifa dağıtmak ve yardım etmek için gece-gündüz çırpınmasının, önüne konulan bürokratik engelleri yıkmak çabasının, canlı şahitlerinden birisiyim.
1980 /12 Eylül darbesi ile parlamento dışında kalan, Köksal Bey Avukatlığa başlayınca, okul arkadaşı ona her türlü desteği vermişti.
AKP İktidarda, yıl 2009. Köksal Bey TBMM Başkanı yani Türkiye Cumhuriyeti Devletinin “İkinci Adamı” konumunda idi. Prof. Dr Haberal, “Ergenekon Terör Örgütüne üye olmak” iddiasıyla tutuklanıyordu!
9. Cumhurbaşkanı Demirel, Haberal’ı uğurlamak için uçağın kapısına kadar geliyor, Haberal’ın çocukluk arkadaşı Köksal Bey ise ortalarda görünmüyordu! Görünmediği gibi, arkadaşına sahip çıkmıyor, “olmaz öyle şey, Haberal kim, terör kim, bu tamamen saçmalık” diyemiyor, “yargı bağımsızdır-suçsuzsa gerçek ortaya çıkar” gibi yavan laflarla Haberal’dan kaçıyordu!
Herkesin saygı duyduğu Haberal’a tüm dünya sahip çıkıyor, izin alabilenler Silivri zindanında ziyaret ediyorlardı.
4 yıl, 4 ay boyunca Köksal Bey bir kez olsun Haberal’ı aramadı, ziyaretine gitmedi, lehine tek kelime olsun etmedi. Sanki Köksal Bey için Haberal diye biri hiç yaşamamıştı!…
Yıl 2013/ Ağustos ayı, Haberal zindandan çıktı. Zonguldak’a gitti.
Anasının-Babasının kabirlerini ziyaret ettikten sonra, doğru annesinin arkadaşı, Köksal Beyin eşinin annesinin kabrini ziyaret etti. Daha sonra Köksal Bey’in annesinin elini öpmek için yanına gitti.
Zonguldak Valiliğindeki “Bayramlaşma Töreninde” toplum içinde Prof. Haberal’ı gören Köksal Bey, hiçbir şey olmamış gibi, hem de gülerek Haberal’ın boynuna sarılıyor ve onu öpüyordu.
Türk siyasetinin bugünkü hale gelmesine, böyle “vefasız”, “yüreksiz”, “tavşan b.ku” tipli adamcıklar sebep olmuştur.
Bunlar sadece kendileri için yaşarlar, menfaatleri neredeyse anında o partiye atlarlar, kendi görev dönemlerini yüzlerine karşı kötüleyen yeni Genel Başkanlarını da alkışlarlar.
Bayram tatilini Çeşme’de geçirmeye gelen siyaset büyüklerimden birine Köksal Bey’i sordum;
“Bu kişi nasıl bu kadar uzun süre siyasette kalıp Bakan-TBMM Başkanı oldu” dedim.
“Bu makamlar elbette ki çok önemlidir ama önemli olan ‘adam’ olmaktır.
O, bunu hiçbir zaman beceremedi” diye cevap verdi.
Dostunu, iyi ve kötü günde gururla taşıyabilen, adam gibi adamlara selam olsun.
Sağlık ve başarı dileklerimle 10 Ağustos 2013
Rifat Serdaroğlu
