Bizde güzel bir söz vardır hani. Bir kişiye olan minnet duygusunun ifadesi olarak kullanılır. "Tuttuğun altın olsun..."
Elbet o insanın her dokunduğu şey altın olacak diye bir şey yoktur. Fakat, onu düşünmek, hayal etmek, öyle olduğunu düşlemek ne güzel bir duygudur.
Tıpkı Nazım Hikmet´in bir şiirinde Anadolu´da bir köy mezarlığına gömülmesini söylemesi gibi. Biz bu türküleri elbette işitecek değiliz,
toprağın altında yatar upuzun, çürür kara dallar gibi ölüler,
toprağın altında sağır, kör, dilsiz. Ama bu türküleri söylemişim,
daha onlar düzülmeden, duymuşum yanık benzin kokusunu,
traktörlerin resmi bile çizilmeden...
Şiirin adı vasiyettir.
VASİYET
Yoldaşlar, nasip olmazsa görmek o günü,
ölürsem kurtuluştan önce yani,
alıp götürün
Anadolu´da bir köy mezarlığına gömün beni.
Hasan beyin vurdurduğu
ırgat Osman yatsın bir yanımda
ve çavdarın dibinde toprağa çocuklayıp
kırkı çıkmadan ölen şehit Ayşe öbür yanımda.
Traktörlerle türküler geçsin altbaşından mezarlığın,
seher aydınlığında taze insan, yanık benzin kokusu,
tarlalar orta malı, kanallarda su,
ne kuraklık, ne candarma korkusu.
Biz bu türküleri elbette işitecek değiliz,
toprağın altında yatar upuzun,
çürür kara dallar gibi ölüler,
toprağın altında sağır, kör, dilsiz.
Ama bu türküleri söylemişim
daha onlar düzülmeden,
duymuşum yanık benzin kokusunu
traktörlerin resmi bile çizilmeden.
Benim sessiz komşulara gelince,
şehit Ayşe´yle ırgat Osman
çektiler büyük hasreti sağlıklarında
belki de farkında bile olmadan.
Yoldaşlar, ölürsem o günden önce yani,
- öyle gibi de görünüyor -
Anadolu´da bir köy mezarlığına gömün beni
ve de uyarına gelirse,
tepemde bir de çınar olursa
taş maş da istemez hani...
Yaşar Kemal´in dediği gibi, "Yazar, her koşulda büyük yazardır. Kaleminin değdiği yer altın olur."
Topluluğumuzda dile ve anlatıma önem veren, büyük yazarların çoğalması dileğiyle...
