Bu yıl içinde birçok değişim ile farklı kalıplarda şeklini almaya çalışan eğitim sisteminin birinci dereceden etkilenenleri olan biz öğrenciler için üniversite sınavı önemli bir basamak.
Buna rağmen, sınav sisteminde nasıl bir değişim olursa olsun çalışma tempomuzu düşürmeyen de bizler değil miyiz?
Her gün acaba sınav sistemimizde bir değişim daha olacak mı endişesiyle uyanan da bizleriz, çok çalışıp geleceğe umutla bakan da?
Ezbere dayalı eğitimin zorluklarını yüklenen de bizleriz, her gün yeni bir hayal içinde koşan da?
Ancak son zamanlarda haberlere konu olan gerçekler öyle sert vuruyor ki umutlara; geleceği düşünmek yerine bugünümüzü kurtarmanın derdine düşen de bizler oluyoruz.
Bahsettiğim umut katili haberlerin başlığı ?İŞSİZLİK? !
Her dört gençten biri işsiz veya ?üniversite mezunları bile iş bulamıyor? gibi cümleler üzüyor bizi.
?Acaba gelecekte ben de o dört gençten BİRİ olacak mıyım? ?diye düşünüyor, bunun endişesiyle kendi kendini yoruyor geleceğe hazırlanan genç insanlar.
Bir mesleğe sahip olunca da mutluluğu bulmak çoğunlukla mümkün olmuyor maalesef ve üzüntüyle basamak basamak karşılaşıyoruz.
Tıp kadar güzel bir bölüm ile üniversiteye yerleşip doktor olduktan sonra çalışma şartlarından dolayı intihar eden genç kayıplarımızın haberleriyle de karşılaşıyoruz. Hayalindeki mesleğin iş olanaklarının olmaması sebebiyle tercih edilen mesleklerden birini seçmek zorunda kalanlarla da karşılaşıyoruz. İşte bu yüzden beyin göçleri yaşanıyor, yeni umutlara yolculuk başlıyor.
Ülkemizi yüceltecek ve medeni kalıplar çerçevesinde onu geleceğe taşıyacak genç nesiller mutlu olmadığı sürece beraberinde uygun çalışma ortamlarının da sağlanmayacağını biliyoruz. Bir ülkenin gelişip güçlenmesini sağlayan eğitim ve bilim ülkenin hayat ağacıdır. Bu ağaç güçlendirilmeli ve meyve vermesi için en uygun ortam hazırlanmalıdır. Gençlerin bilime emanet edildiği bir ülkede gökyüzünde kara bulutlara yer yoktur!
