4 Nisan, ?Sokak Hayvanlarını Koruma Günü?ydü.
Sokak hayvanları, doğanın vazgeçilmez bir parçasıdır ama Türkiye´de sokak hayvanı olmak çok zor. Çünkü inanılması olanaksız ortam ve koşullarda yaşamaya çalışıyorlar. Sadist, acımasız, işkence etmekten zevk duyan ama kendisini insan sananların vahşetlerine uğruyorlar. Buna paralel şekilde sokak hayvanları dağlara, ormanlara, ıssız alanlara terk ediliyor, katlediliyor. Sokaklarımızda barınmaya çalışan kedi-köpekler keyif için darp ediliyor, öldürülüyor, cinsel istismara bile uğruyor. Eğitim düzeyi ne olursa olsun, vicdansızlığın diz boyu olduğu ülkemizde hayvan öldürmek, sokağa çöp atmakla eş değerde tutuluyor, ne yazık ki. 5199 sayılı Hayvanları Koruma Yasası yetersiz.
Bu yasa mutlaka yenilenmeli. Hem de zaman yitirmeden.
Sokak hayvanlarını daha etkin korumak için TBMM artık yasal düzenlemeleri bir an önce yaşama geçirmeli. Hayvanlar artık mal statüsünden çıkarılarak yaşam hakları güvence altına alınmalı. Kötü muameleye uğradıklarında etkin cezalar verilmesi yönünde yasal düzenlemeler gerçekleştirilmeli. Deney malzemesi olarak kullanılmaları yasaklanmalı. Hayvanların, başta sirkler olmak üzere fiziken ve ruhen büyük yara aldıkları eğlence amaçlı sergilenmeleri önlenmeli. Asla böyle gösterilere gitmiyorum ve dostlarımı da uyarıyorum. Hayvan satışlarına karşı önlem alınmalı.
Satışlara değil, barınaklarda ve sokaklarda yaşayan canlara sahip çıkılmaya yönelik bilinçlendirme çalışmaları gerçekleştirilmeli. İyi bakılan bir sokak hayvanının ortalama 10, kaderine terk edilen bir sokak hayvanının ise 4 yıldan fazla yaşayabildiği unutulmamalı. Artık dili olmayan dostların sessiz çığlıklarına duyarsız kalmayalım. İnsansız dünya gibi hayvansız dünya da olmaz. Dilsiz dostlarımızın sessiz çığlıklarını artık duyalım.
Bu gerçeği tüm insanların görmesi dileğiyle hayvan dostlarına selam olsun.
