Her canlının yaşamını devam ettirebilmesi için temel faaliyetlerinden biri olan yemek yemenin vücudumuz için oluşturduğu netice, seçtiğimiz yiyeceklere göre değişiyor. Market reyonlarındaki birçok ürünün içeriğindeki casus maddeleri kendi ellerimizle mutfağımıza taşıyoruz. Üstelik bu ürünler renkleriyle, süslemeleriyle daha ilgi çekici gösteriliyor insanlara. Aslında bu leziz görüntülerinin iç yüzünde öyle zararlı maddeler var ki? Bu maddelere casus diyorum; Çünkü zararlarını hemen göstermemelerinde dozlarının etkisi var. Bu maddeler küçük dozlarda kullanılıyor bu yüzden etkilerini vücudumuzdaki hücrelere zarar vererek ya da bu hücrelerde birikerek, zamanla gösteriyorlar. Ambalajların üzerindeki içindekiler bölümüne bakarak bu maddelerin yiyeceğin içinde olup olmadığını görebiliyoruz. Bu bölüme baktığımızda bunların ne için kullanıldığını bilmeliyiz.
Örneğin,
Aspartam (E 951)
Bir kamyon dolusu şekerin, bir bavul Aspartam´a eşit olduğu uzmanlar tarafından söyleniyor. Aspartam´ın ucuz bir tatlandırıcı olması üreticilerin Aspartam´ı tercih etmesine neden oluyor.
Renklendiriciler E 100-199
Koruyucular E 200-297
Antioksidanlar E 300-321
Emülsifiyer ve Stabilizatörler E 322-500
Asit baz sağlayıcılar E 500-578
Tatlandırıcılar, koku verenler E 620-637
Geniş amaçlılar E 900-927
Bu kodlara bakarak bu maddelerin yiyeceklerde, hangi amaç için kullanıldığını anlayabiliriz.
Bu katkı maddelerinin ne için kullanıldığını düşünmeye bile gerek yok; zaten bu maddeleri içeren ürünleri kullanırken yiyeceğin daha uzun süre dayandığını fark etmişsinizdir. Bu maddelerin zararlarının hangi hastalığa yol açabileceğini öğrenmek için birçok araştırma yapılmış ve araştırma sonucu birçok maddenin kullanımı bazı ülkeler tarafından yasaklanmıştır. Peki, neden bazı ülkelerde yasaklandı bu maddeler? İnsan sağlığının öneminin anlaşılması için daha ne kadar insan kanser hastalığı yüzünden ölmeye devam edecek? Kanser grip gibi her an yakalanabileceğimiz bir hastalık haline geldi. Eğer insan sağlığı önemli olsaydı, yasaklanan bazı maddeler dünyanın tüm ülkelerinde; insan sağlığının ucuz alıma bol kazanç sağlamaktan daha önemli olduğu göz önünde bulundurularak, yasaklanırdı. Bu maddeler her gün şekerlerle, cipslerle ve hatta meyveli yoğurtlarla çocukların ağzında geziniyor. Bu maddeleri üreten veya kullanan üreticiler ise bu maddelerin zararını bildiğinden kendi çocuklarına ağaçlardan meyveler toplayabilecekleri bahçeler arıyorlardır.
