Bir Latin atasözüdür, “Carpe Diem”
Anlamı ise “günü yaşamak”
İçinde bulunduğumuz ortam ve koşullarda bunu gerçekleştirmek elbette ki kolay değil. Bu nedenle gönlümüzce yaşamayı hep gelecek günlere erteliyoruz. “Anı yaşa, yarın da gelip geçecek, dün olacak. Dünya üç gündür…Dün, bugün, yarın…Dün geçti. Yarının geleceği belli değil…Öyleyse bugünün değerini bil…” sözünü göz ardı ediyoruz.
Kim bilir kaç kez izledim, “Ölü Ozanlar Derneği(Dead Poet Society)” filmini…
Amerikan Film Enstitüsü tarafından “100 en büyük film” sözü arasına seçilen şu sözü, geleneksel yapısı içinde eskimiş yöntemlerle eğitim-öğretim vermekte direnen Haltın Okulu’nun yeni İngilizce öğretmeni John Keating’i oynayan Robin Williams, öğrencilerine şöyle haykırıyordu:
“Carpe Diem! Günü yaşayın çocuklar! Günü yaşayın ki, hayatınızı olağanüstü yapabilesiniz!”
Dünyaca tanınmış yazar Aziz Nesin’e, 80’li yıllarını yaşadığı günlerde gazeteciler, “Bugünlerde duyduğunuz en büyük mutluluk nedir?” sorusunu yöneltmişlerdi.
Nesin’in, yanıtı şöyle olmuştu:
“Her sabah gün ışığıyla uyanmak ve yaşadığın farkına varmak…”
Tabii ki yaşamak ve yaşamdan zevk almak en büyük mutluluk aslında. Bunu gerçekleştirmek kolay değil gibi görülse de biraz olsun çaba harcamaya değmez mi?
Bir süre önce yaşama veda eden Bandırmalı şair Tahsin Kavak’ın, “Yaşamak Sabahla Başlıyordu” isimli dizeleriyle son verelim yazımıza:
“Sabah, bilmem kaçıncı kez,
güzelliğini süslenmişti
Saatler yaşamayı gösteriyordu;
sabah, işte bir kere daha
çok güzel oluyordu
Saatler tam yaşamayı gösterirken, ben,
dağlarımın yarısını denizlerle değiştim
ve korsanların sevdiğince denizleri,
eşkıyanın sevdiğince dağları sevdim
Güneş, bir güzel sabah daha getirmiş
ışıklarını geriniyordu
Saatler tam yaşamayı gösterirken, ben,
kayalıklara oturmuş eski çağları düşünüyordum
Balıkları düşünmeyi oltalara bırakmıştım!”
