İnsan, bilim fenerini eline alırsa, pusulası bilim olursa, sorulardan başını kaldıramaz. O insan, tıpkı bir çocuk gibi, hep soru sormak, öğrenmek, araştırmak gereksinmesi duyar. BİLİMDEN UZAK İNSAN KARANLIKTA YOLALMAYA ÇALIŞIR, NE ÖNÜNÜ GÖRÜR, NE GELECEĞİ ve NE DE SORU SORMA GEREĞİ DUYAR. Küçük bir çocuk gibi bilime savrulmuş insan yasaklardan, ön yargılardan, korkulardan, tabulardan sıyırmıştır kendisini.
Bilim feneri bilinmezler dünyasında yanar. Bilim fenerini eline almış insan, bilinenler dünyasından bilinmezler dünyasına yürüyen aydın insandır. Bilim fenerinin ışığını, bilinmezlerin gizi yakar. O bilinmezler hep insanın bilincindedir, hiç bitmez.
Trakyalı filozofa sormuşlar: ?Ne zaman intihar edersin?? Filozof, düşünceli, ?soracak sorum kalmadığı zaman? demiş. Merak, soru sorma, öğrenme ihtiyacını ve isteğini yitirmiş insanın yaşama tutunma nedeni, şevki kalmaz.
Soran yaşar.
Büyük matematikçimiz Cahit ARF, bir söyleşisinde :?Ortaokuldan beri kafamı taktığım bir problem var, hâlâ çözebilmiş değilim ama biraz yol alabildim, sanırım gelecek kuşaklar çözer? demişti. Arf, gözü açık gitti. Gerçek bilim aşığı, bilim insanı, elinde bilim feneri ışıyan insan gözü açık gider. Bilimin noktası yok çünkü.
Bilim fenerini elinde tutan insan hep yeni yeni şeylerle karşılaşır. Karşılaştığı bu yeni şeyler onda yeni bir merak uyandırır, yeni şeylerin peşine düşer tekrar. Su buharının itici, hareket ettirici gücünü gören ve bu gücü kullanan insan ne büyük değişimlere yol açmıştır. Su buharı ile işleyen gemiden, trene, düdüklü tencereye, pistonlara... kadar neler bulunmuş, yapılmıştır.
Çevreyi değiştiren ekonomik yapıyı değiştiren ve geliştiren, dolayısıyla da insanı da değiştiren, bilim fenerinin ışığıdır. İnsan bilgilendikçe değiştirmiş, değiştirdikçe kendiside değişmiştir. Mağarada yaşayan insandan gökdelende çalışan insana nasıl gelindi sanıyorsun.
Bilgi fenerinin ışığında insanlık, evrim ve devrim iç içe, bir arada yaşayarak yol alıyor. Orada, dışarıda, bir yerde bilim fenerinin ışığı yanmaya devam ediyor. Ve insan varoldukça hep yanacak.
O kadar.
