Soruyorum.
Programlanmış bir hayata ve toplum düzenine HAYIR. Bu programlanmış
hayatın ZOR´lamalarına, yasalarına, gelenek ve göreneklerine, emir ve komutlarına ZAAAARTT!
HAYIR DEDİKÇE SANKİ İÇİMDE ÖZGÜRLÜK ve BAĞIMSIZLIK DAHA DA BÜYÜYOR.
"Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir" diyen Adama tapıyorum.
X X X
İstediğim yere gidebilmeliyim.
İstediğim kitabı okuyabilmeliyim.
İstediğim düşünceyi yazabilmeliyim.
İstediğim küfrü ağız dolusu söylemeliyim.
İstediğim ŞEYİ içebilmeliyim.
AH BE ÖZGÜRLÜK, NERDESİN ?
X X X
Birahaneler yamuk durmalı.
Balık rakılanmalı.
Ak peçeteye pembe şiir yazabilmeliyim, bir güzele istavroz çıkarabilmeliyim, kapıdan içeriye osurabilmeliyim, rıhtımın bir yalnız taşına yalnız başıma oturup o aptal martıyla geyik muhabbetine tutuşmalı, balıkçı İbramı başbakan yapabilmeliyim. SİZE NE ?
Saatsiz bir günü öpmeliyim.
Herkese gülebilmeliyim.
X X X
Neden gecenin bir vakti herkes evine doğru koşturur ?
Uyumaya mı?
Yatağı terle ıslatmaya mı?
Karanlık korkusu mu?
Herkes evine koştururken, ben kahveye dalmalıyım, mesela. Sabahçı kahvesinin yorgun sessizliğinde, çayın bakireliğinde, cümleler doğurtmalıyım ayazdan.
Gözlerim camdan ıslak akmalı.
Sabahın cılız, soğuk, bakire ışıkları orospulara nanik yapmalı.
X X X
Programlanmış bir hayat.
Ne zavallı bir hayat.
Bir ömür boyu aynı-lık.
Binlerce gün.
On binlerce saat.
Eyvah ki eyvah...
KUŞLARA YEM ATIYORUM.
