Bir ülkenin sahipleri, o ülkenin insanlarıdır.
Anadolu´nun, Türkiye Cumhuriyeti´nin sahipleri de bu ülkede yaşayan insanlardır.
Kimdir onlar ?
Türklerdir.
Kendilerine ?türküm? diyenlerdir.
Kimdir onlar ?
Onlar Türklerdir, Kürtlerdir, Araplardır, Lazlardır, Romanlardır, Çerkezlerdir, Süryanidirler, Ermenidirler, Rumlardır, Yahudilerdir, Pomaklardır??..
?Ben ?Türküm? diyen herkes bu ülkenin sahibidir.
?Türkiye Cumhuriyeti´ni kuran halka Türk halkı denir.? diyor, M. Kemal ATATÜRK.
XXX
Bir ülkenin adını yücelten insanlar vardır.
Onlar o ülkenin onurlarıdır.
Yazarlar, düşünürler, sanatçılar da o insanlardandır.
Nazım Hikmet de bu ülkenin şairidir. Ve bana göre politik inancı ne olursa , o bu ülkenin onur duyduğu bir şairidir.
XXX
Anadolu Selçuklu Devleti´ni kurmuş, Moğol istilasına karşı birlikte direnmiş, Anadolu Beyliklerini yaratmış ve tarihin, Roma İmparatorluğu´ndan sonra en uzun ömürlü imparatorluğunu, Osmanlı İmparatorluğu´nu kurmuş bir halktır, Türk halkı.
Yok edilmek istenen bir halktan, bir yurttan yeni ve çağdaş bir cumhuriyet kurmuş bir halktır Türk halkı. Ve bu cumhuriyet şimdi ?ben türküm? diyenlerle çağdaş olmanın, demokrat olmanın, refah devleti olmanın mücadelesini veriyor.
XXX
Ve Nazım Hikmet, bu ülkenin insanlarını en iyi anlayan, yazan, onların varolma savaşını en duygusal anlarda destanlaştıran bir şairimizdi.
Ve o, mezarı başında sadece bir çınar ağacı dikilsin, istiyordu.
Nazım´ın şiiri ile bitirelim Anadolu ve Anadolu insanı üstüne söylediklerimizi.
?Dört nala gelip uzak Asya´dan
Akdeniz´e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim
bilekler kan içinde dişler kenetli ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen toprak
bu cennet bu cehennem bizim
Kapansın el kapıları
bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
bu davet bizim.
Yaşamak,
bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine
bu hasret bizim.?
