İNSAN, AĞAÇTAN YERE İNİP, BİR TOPRAK PARÇASINI
ÇEVİRİP, "BURASI BENİM" DEDİĞİNDE, SINIF ÇATIŞMASI BAŞLAMIŞTIR.
Yükselmenin iki yönü vardır.
Biri kendi değerine, diğeri başkalarının
değersizliğine dayanır.
Hiç kimseyi beğenmeyen, övmeyenler,
hiç beğenilmeyen, övülmeyenlerdir.
BOŞ ADAM, BOŞ LAKIRDILAR
ETTİĞİNİ BİLMEZ, BİLSE BOŞ
ADAM OLMAZDI.
Yalanın güzel ve mübarek olanı vardır.
Onu bu şekle sokan da biziz.
İnsanın kendi yaşamına ve toplumuna
yararlı olacak her yalan neden güzel
ve mübarek olmasın?
Kimseyi sevmek zorunda değilsiniz.
Kimse de sizi.
Bu duyguyu benimsediğinizde
saygı ve sevginin karşılıklı olduğunu
kavradınız, demek ki.
İnsanın göçebe olduğu bir dünyada
her insana sorabilirsin:
-Nerelisin?
Bir milyon yıl sonra soru
şu şekilde sorulabilir:
-Hangi dünyadansın?
İnsana soru sorduran, başarısızlıktır.
Başarı, soru sordurmaz.
Başarısızlık insanı alçaltır,
küçültür, onursuz yapar. Soruyu
doğurtan da bu nedenlerdir.
