Anadolu’nun saf ve mert insanları. Erkan Türkkan bunlarda birisidir. Dünyaya yedi kardeş olarak gelmişlerdir. Ama batının çocukları gibi zengin olarak dünyaya gelmemişlerdir. Fakir ve gönlü bol insanlardır. Baba geçimini çiftçi olarak sağlamıştır. Bu kadar nüfusu okutacak durumda değildiler. Erkan’da ilkokulu zar zor bitirerek çobanlığa başlamıştır. Kardeşleri ile birlikte gurbet ellerde çobanlık yaparak geçimlerini sağlamışlardır.
Doğu Anadolu kışların sert ve soğuk geçtiği bölgede insanlar mertliği, dürüstlüğü kendilerine şiar etmişlerdir. Çam kokulu dağlarda, hayvan otlatmışlar, kekik kokulu yaylalarında özgürlüğü yaşamışlardır.
Gün gelmiş, Erken, vatan borcu namus borcu demiş, aslanlar gibi askerliğini bitirip, şanla, şerefle yurtlarına dönmüşlerdir. Sonra aileleri birlikte ekmek parası peşine düşmüşler, zamanı gelince yurt yuva kurarak çoluk çocuğa karışmışlardır. Doğu Anadolu’da batıda olduğu gibi iş sahası sınırlı olup, ağır sanayi gibi işletmeler bulunmadığından Hayvancılık çok revaçtadır.
Erkan Türkkan’da herkes gibi zamanı gelince evlenmiş, bir çocuğu dünyaya gelmiştir. Helalinden kazanarak ailesini geçindirmeye çalışmış, taki yanlış arkadaş seçinceye kadar. Belki de Erkan Türkkan’ı herkes gibi lüks arabalar, lüks yaşama isteği veya kolay para kazanma isteği tanıştırdı yanlış insanlarla. Çünkü yaptıkları iş, çok karlı bir işmiş, bir koyup, beş kazanıyormuşsun.
Kaderin bir cilvesi ki Erkan’da böyle insan ve yanlış bir işin içine düşüyor. İşin adı sigara kaçakçılığı. İdris adında bir baron ile tanışıyor. Bu adamın işi sigara kaçakçılığı . Yurt dışından kaçak olarak sigarayı bir şekilde ülkemize sokup, Erkan gibi Anadolu’nun saf gençlerini kullanarak kendileri en lüks evlerde ve en şatafatlı eğlence merkezlerinde lüks hayat yaşıyorlardı. Ancak kullanılan Anadolu’nun gençleri ise dört duvar arasında çürümeye bırakılıyordu.
İdris denen baron yeni tanıştığı Erkan’dan yardım ister. Gönderdiğim emaneti yerine ulaştırmada yardımcı olur musun der. Erkan’da gelen kaçak sigara paketini zaman yetersizliğinde evine götüremiyor. O da bir arkadaşından yardım istiyor. Arkadaşı ilk önce kabul etmiyor. Ancak, bir günlüğüne sende kalacak ertesi gün alacağım deyince arkadaşı kabul etmek zorunda kalıyor. Bilmez ki iyilikten maraz gelir. Fakat Anadolu’nun saf ve mert inşalarının yardım etme duygusu ön plana çıkıyor. Kötü niyetli kişilerde bundan yararlanıyor. Ertesi gün Erkan bir taksi ile arkadaşına emanet ettiği paketleri almak üzere yola düşüyor. Fakat tesadüf olacak ki gelirken Jandarmanın telefon takibine yakalanıp, gittiği arkadaşının evinde mallarla birlikte suçüstü yakalanıyor. Ve dört duvar arasına hapis ediliyor. İşte Erkan, saf ve yürekli insanıdır. Arkadaşını satmıyor. Aynen ifadesi bu şekildedir. Arkadaşımın bu işte hiçbir günahı yoktur. Benim ricam üzerine arkadaşımda bir
Gün kaldı deyip arkadaşına sahip çıkıyor. İsteseydi Erkan, inkâr politikasını seçebilirdi. Diyebilirdi benim bu emanetlerle herhangi bir ilgim yok sadece arkadaşımı ziyarete gelmiştim deyip, işin içinden sıyrılıp sevdiklerinden ayrı kalmayabilirdi.
Sonuçta Erkan TÜRKKAN’ın umutları yeşermeden soluyor. Umutla çıkacak yargı paketini beklemektedir. Fakat yine hüsran, hükümetin çıkaracağı yargı paketinde kaçakçılık bulunmuyor.
Cezaevinde umutla sevdiklerine kavuşmak arzusuyla günlerini geçiriyorlar. Ah bir çıksak tövbeler tövbesi bir daha gayri meşru işlerden uzak duracağız diyorlar. Çıksak yeniden kekik kokulu dağlara, özgürlüğün tadını çıkarsak yaylalarımızda diyorlar.
Uyuşturucu ve sigara kaçakçılığının cezası çok ağır olduğu ve uyuşturucu ile mücadelenin ağır cezalarla çözülemeyeceğinden dem vurarak, aynen güney sınırlarımızda olduğu gibi beton duvar ve aynen sigara bağımlılarının tedavi gördüğü gibi otuz yıl kırk yıl gibi cezalarla gençlerin hapishanelerde çürüyeceğine tedavi edilerek tekrar topluma kazandırılmasının daha önemli olduğunu söylemektedirler.
Umutların yeşermesi dileği ile.
Ömer Kılıç
