Bir insanın düşünceleri onu ölümsüz yapabilir. Herkesin düşüncesi vardır ancak ölümsüz olmak için nasıl düşünmek gerekir? Herkesin yararına ve evrensel olan düşünceler ölümsüzlüğe ulaşır. Aslında insanın ne kadar çok yaşadığı değil ne için yaşadığı ve ne kadar dolu yaşadığı önemlidir. İnsanın düşünceleridir zamana yön veren haritasını çizen. Zamanın her şeyi silmeye çürütmeye gücü yetmez. Bazı şeyler öyle derinden izler bırakır ki zaman bile zaman kaybetmek istemez. Çünkü onun ne kadar güçlü ne kadar etkili olduğunu bilir insanlar üzerinde. Bir ırmak gibidir zaman, geçer gider ama geçtiği yerlerde ondan yararlananlardan olur onun değerini bilmeyenler de.
Atatürk öyle bir liderdi ki her daim zamanın değerini bildi ve zamanın onda bıraktıklarını asla es geçmedi, her ayrıntıyı değerlendirdi ve ileri görüşlü bir lider oldu. Bugün zaman geçip giderken ondan ne kazansam kârdır diye düşünebiliyorsam Atatürk´ün düşüncelerini tanıdığım ve anladığım içindir. Atatürk, uçurumun kenarında kurtarıcısını bekleyen bir ülkenin aslında çaresiz olmadığını biliyordu. Orada yaşayan insanların açlıkla ve düşmanlarla mücadele ederken aslında karınlarının aç olmadığını, uğruna yaşadıkları şeyden uzaklaştıklarını ve buna aç olduklarını fark etmiştir; bağımsızlığa! Türk insanı yeni düşüncelere açtı, bir daha doymamak üzere hep aç olurlarsa başarıya ve güzel bir medeniyete kavuşacaklardı. Atatürk, Türk milletindeki mücadele gücünü fark etmişti, onlar sadece yönlerini bilmiyorlardı. Atatürk, çok yönlü kişiliğiyle Türk halkına yol gösterici oldu. Nasıl başardılar? İnsanlar gökyüzüne nasıl baktılar da gökleri kırmızıya boyadılar? Hangi çiçekleri kokladılar da geleceğe yeni tohumlar ektiler? Bunları hep soruyorum çünkü Atatürk ve halkı engin denizlerin ortasında, fırtınada kalan bir gemiden cumhuriyetle geri döndüler. İşte bu yüzden Atatürk´ü tanımak onun yaptığı şeyleri özümsemek imkânsızı olmayan şeyleri bilmek demektir. Onu tanıyanlar bilirler o geçmişten bize birçok armağan getirmiştir ancak bir şeyi çoktan toprağa gömmüştür: Pes etmeyi! Onun mücadeleci ruhunun sözlüğünde pes etmek ve yorulmak yoktur.
Atatürk´ün ilerlediği yol öyle bir yoldu ki sonunda mutlak bir güneş vardı. Ama yol görünmez ve karanlıktı. İşte bu anda düşünceler devreye girdi. Bizi bugüne getiren, çiçek yaprakları gibi kadife olan düşünceler ısıttı yurdun her yanını.
Atam severdi doğanın her yanını, çiçeklerini dağlarını ve kendine benzeyen güneşini! Bence ondan ilham aldı; çünkü onun gibi narin ama bir o kadar da fedakardı. Atatürk Orman Çiftliği de doğanın bize fedakarlığı mı? O kurak topraklar nasıl da filizlendi, sanki Ankara´ya can geldi. Daha neler neler can verdi yurdumuza devrimler, çağdaşlaşma adımları ateşin içindeki korlar gibi eritti çürük düşünceleri. Dumanlar bağlandı düşmanların gözüne, güneşler doğdu yeni medeniyetin üzerine. Düşünmek işte, gelecek için düşünmek sonsuz kıldı cumhuriyeti ve yeni düzen neşe getirdi.
Ben her daim gurur duyabileceğim geçmişime sahibim, mücadeleci bir ataya, karanlık dünyada yıllara ışıklar bırakan bir medeniyete sahibim. Ve özgürce düşünüp hür bir kuş gibi salınabileceğim mavi göklere sahibim. Peki, Atatürk´ü anlamasaydım onun düşüncelerini özümsemeseydim bir parça da olsa sahip olur muydum mavi göklere? Olmasaydı kahraman halkım salınabilir miydim göklerde?
Okuduğum her bir satırda düşünüp yorum yapabilir miydim özgürce?
Biz gençler şanslıyız ancak gurur duyuyorsak geçmişimizle geleceğe bugün hazırlanmak boynumuzun borcudur. Her daim düşünmek, yenilenmek her daim güncel olmak ve çok çalışmak gerek. Bu yüzden bu ülkenin geleceğe kalkan gemiye yetişmesi için engin denizleri bilmek gerek. Bizim atamız denizlerden cumhuriyeti getirdi. Cumhuriyetin ömrü denizler kadar sonsuz olmalıdır. Bizi her daim canlı tutan şey öğrenmektir, her bir kelime bizim için geleceğe alınmış bir bilettir. Atatürk´ün düşüncelerini anlayan insanlar onu her daim yaşatacaktır. Zamanın açtığı yaralar kabuk tutup geçmiş olsa da bir daha asla yara almamak esastır. Atatürk´ün de istediği gibi fikri hür, vicdanı hür nesiller olacağız, onu kurduğu ülkede böyle yaşatacağız!
