1945’ İN ÖNCESİ VE SONRASINDA EMPERYAL HAREKETLER
Tarih tekerrürden ibarettir diye bir söz vardır biliyorsunuz. Bu konuda ne kadar dersler alınır, çıkarımlar yapılır çok da bilemem ama geçmişten günümüze yaşananlara baktığımızda işin en önemli tarafının güçlü ekonomi ve beraberinde güçlü orduları olanların dünyada egemen, sözü geçen ülkeler olduklarını söyleyebiliriz.
Örneğin 1945 öncesine baktığımızda 1700’lü yılların başında kurulan Büyük Biritanya İmparatorluğu dediğimiz bizim İngilizler olarak bildiklerimiz son üç asır boyunca sömürgeleştirdiği ülkelerden elde ettiği büyük zenginliklerle oluşturduğu güçlü orduları ile dünyamızın hemen hemen her noktasına gözünü diktiğini, bunda da epey başarılı olduklarını iyi biliyoruz. Özellikle 1800’lü yıllar içinde Osmanlı-İngiliz arasındaki ilişkilere baktığımızda hiç ara vermeden devam eden ve 1900’lü yılların ortasına kadar süren bir hükümranlık mücadelesine tanık oluyoruz.
Birinci dünya savaşı içinde Çanakkale ve Orta Doğu Savaşları ve ardından Cumhuriyetimizin ilanı sonrası Anadolu’da yaşananları hatırladığımızda güçlü bir imparatorluk olan İngilizlerin parmağı olduğunu iyi hatırlıyoruz. Hele hele 1936 yılına kadar( Atamızın Cumhuriyetle beraber Boğazlar Konusunda ne kadar büyük mücadele verdiğini tarih sayfaları arasında yazıldığını iyi biliyoruz) boğazlarımızı işgal altında tutan İngilizlerin bölgemize dönük emperyal düşüncelerinin dün olduğu gibi bugünlerde de hiç eksilmediğini, değişmediğini ve de asla değişmeyeceğini iyi bilmemiz gerekiyor.
İkinci Dünya Savaşı yani 1945 sonrası bu kez emperyal sahnesine ABD’nin çıktığını, kurduğu NATO ile beraber oluşturduğu müttefiklik anlayışı paralelinde ülke yönetimlerini kendisine bağlamayı başarmış ve bu devletleri de yanına alarak Sovyet Cumhuriyetleri ile bir soğuk savaş dönemine girerek Avrupa’yı ve sonra dünyayı tedirgin eden bir çalışma içerisinde olmuştur.
Ne yazık ki 1960’lı yıllar sonrası büyük sanayisi ve güçlü silah fabrikaları ile beraber ABD’nin yeni bir süper güç olarak ortaya çıkarak bulaştığı her yere kan ve gözyaşı götüren bir devlet haline geldiğini hatırlıyoruz.
Daha da önemlisi 1990’lı yılların başında Sovyetlerin dağılması sonrası dünyamızda süper güç olarak tek başına kalan ABD, kurduğu siyasi düzen bağlamında kendinden emin adımlarla yürürken bu kez karşısına Çin gibi büyüyen dev bir ekonomi sahibi ülkeyi aldığını önce fark edemez ve ne zaman dünyanın hemen hemen her noktasında Çin’in yatırımları ile karşılaşır işte o zaman işlerin değişmeye başladığını görerek Rusya ve Çin karşısında acaba bir üçüncü dünya savaşı çıkar mı dedirtecek tarzda yeni ortaklıklar, yeni paylaşımlar, yeni tatbikat alanları ve yeni cephelerin açılmakta olduğunu görüyoruz.
Dolayısıyla son yıllarda dünyanın birçok noktasında başta su ve çevre sorunları olmak üzere meydana gelen savaşlar, enerji ihtiyaçları, ekonomik sorunlar ve ticaret yolları gibi gelişen olaylara yakından baktığımızda dünyamız nereye sürükleniyor acaba dedirten bir zaman dilimini görüyoruz. Böylesine ağır sorunların yaşandığı bir dönemde bizler ülke olarak gelecek adına nasıl hazır olmalıyız veya neler yapmalıyız acaba?
Yeni arayışlar veya yeni planlar yapılmalı derken ben son yıllarda özellikle şu son 10 yılda olduğu gibi uluslararası siyaset alanında hukuka dayalı, barışçıl ve kabul gören bir siyasi anlayışın ortaya konulmasından yanayım. Bununla beraber Güçlü Ordu Güçlü Türkiye anlayışına bağlı olarak şanlı ordumuzun da güçlü kılınması için savunma sanayimize dünden daha çok önem verilmesini gerekli görenlerden birisiyim.
Bu arada 85 milyonluk devasa bir nüfusa sahip ülkemizin sosyal, siyasi ekonomik, eğitim gibi toplumun daha birçok isteği olduğunu, olabileceğini, bunların çözümünün de gerekli olduğunu iyi biliyorum. Umarım birlik ve beraberlik içinde görevlerimizi yapar, geleceğimizi aydınlatırız.
